Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
Kafamın içindeki müzik sesi siren sesleri ile karışıyor. Bağırışlar ve sirenler arasında içinde bulunduğum o sıkışıklık
hissi hiç geçmiyor. Kaybettiğim bilincim ruhumu gerçekten de yaralı bir kumru olduğuma inandırmaya yetiyor. Ne etrafımdaki yosunlar beni bırakıyor ne de ben yaralı yanımı bırakıyorum. Hani hayatımız boyunca hep bir yerlerden sıyrılmaya, çıkmaya çalışırız ya... Oradan çıkarız ama kalıntılarından kurtulamayız hani. Ruhum o yosunlardan asla kurtulamıyor. Çünkü evi gökler olanın sularda işi yoktur. Benim yerim herkesin ardıydı, benim yerim geri plandaydı,
gölgedeydi. Çıkıp parlamak istediğim her an ışıklar beni yaktı. Hayatıma uzattığım her zeytin dalı bana kırılarak döndü. Sevilmeyen bir çocuktum, görülmeyen bir çocuktum. Anneniz ve babanız bile sizi görmek istemediğinde en büyük
tutkunuz herkes tarafndan görülmek olur. Bu bir çocuğun içine düşebileceği en tehlikeli tutkudur. Görülme isteği
beni mantıksızlığın zirvesine itti. Öne çıkma isteği beni kırdı, yordu, mahvetti. Sonra günün birinde çok uzun bir uykuya
daldım. Çok kasvetli, çok derin, çok ağır bir uyku...
"Buyurun, Doktor Hanım" diyen bir adam, kolunu Bilgeyle aramıza uzatıp önümüze temiz bir tabakta pilav ve kızarmış tavuk bıraktı. Kibarca gülümseyip geri çekildi. Ben ise bu kez huzurla önümüze döndüm. Şükürler olsun ki artık adamakıllı yiyebilirdim. Tam yemeğe abanıyordum ki Ahmet Ağa'nın söylediği şeyle kaşığım havada, bakışım kaşıkta, huzurlu tebessümüm dudaklarımda kaldı. " Sizi kovalayan horozdur, Dohtor Hanım. Afiyetle yiyesiniz." Gözlerim yerinden fırlar gibi açılırken vahşet görmüş bakışlarımı Ahmet Ağa'ya diktim. Sonra kaşığıma. Sonra daha büyük et yığını olan tabağıma. "Horozu mu kestiniz?" diye mırıldandım vahşet içinde. "He valla. Size çoh büyük ayıp etmiştir. Biz de onu kesmişiz." O manyak horozun bağırışı kulaklarımda yankılanınca kaşığı tabağa geri bırakıp yutkundum. Bön bön etlere baktım. Benim yüzümden mi kesildin sen yani? Benim yüzümden mi butların böyle kızartıldı? Ağlayacaktım galiba. Elimi dertli dertli ağzıma kapattım. Ben şimdi bunu nasıl yiyeyim? O kadar anımız varken... Yanımdaki Murathan'dan minik bir kahkaha yükselince bakışlarımı ona çevirdim. Bayağı eğleniyordu bordo goril. "Gülme, Murathan ya," dedim ağlamaya yakın bir sesle. "Benim yüzümden idam etmişler horozu. Ağlayacağım galiba." "Siz ağlayacaksanız bana verin, Gökçen Hanım. Ben büyük bir zevkle yerim." diyen Zülfikar tabağıma uzandı. Bir kanada çatalını sertçe geçirip geri çekildi. Kanada bakarken dudakları zevkle iki yana kıvrıldı. Mavi gözleri ışıl ışıl oldu ve eti büyük bir iştahla ağzına tepti.
Sayfa 217Kitabı okudu
utangaç-hassas-tatlı boy & sunshine girl
bu serinin kitaplarından puan kırmak istemiyorum ama ... 8.5-9-10/10
(birazcık 100 sayfa uzatmış gibiydi yazar AMA bu kitabın MİS gibi olduğunu değiştirmiyo)
Çaresiz
!!!!!!!UYARI İNCELEME SPOİ İÇERİR!!!!!
jesper ve sloane tatlı,güzel ve ürkeklerdi
bilmiyorum başta sanırım bu adım atmaktan korkar taraflarına vuruldum galiba
jesperın söz konusu
Sizi bilmem ama ben bu dünyada değil aslında kitaplar aleminde yaşıyorum. Bazen küçük prensin tilkisi bazen zezenim portugası… Ama her kitapta mutlaka bir yerim var. Bu dünyada ise yaşama tutunacak ya da beni kendisine bağlayacak hiçbir şeye sahip değilim.
Ben #noel #christmas teması seven bir kadınım. Sen seversin sevmezsin beni ilgilendirmez diyerek başlamak istiyorum. Seda ablayı anmadan olur mu hiç? Gerçekten aşığım bu temaya! Küçük kasaba hikayesi, noel telaşı, kurtarılması gereken bir çiftlik ve sahte randevu. Ay daha ne olsun? Normalde #friendstolovers çokça bayıldığım bir trope değil. Ama burada ki o kadar tatlıydı ki.. Sizi yerim yerim diye çevirdim sayfaları. Ki ben kitabı daha önce orjinal dilde okuyup bayılmıştım. Şimdide @yabanciyayinlari ile okumak şahaneydi. Gerçi yayinevi benim ne çıkarsa okurum dediklerimden! Stella ve Luka çok tatlıydı. Hele ki Luka üzümlü kekim. Yapma böyle güzel hareketler diyerek kalbime aldım kendisini.
Bu ikilinin uzun süreli arkadaşlıkları ve aslında birbirlerine hisleri olmasını okuyoruz. Hani şu 'Ya kaybedersem?' mantığıyla yıllarca içlerine atmış benim bebekler. Sonrasın da Stella ve aldığı çiftlik için gerekli reklamı yapabilmek için sahte bir ilişkiye başlıyorlar. Aslında bu böyle olacaktı, biliyorum havasında ilerliyor kitap. Zaten bu tür konularda çokça beklentiye girmeden, nahif bir okuma ile karşılacağınızı bilmeniz önemli. Bir tek kızımızın iç sesi yoruyor bir yerden sonra o kadar. Onun dışında minnoş ve çokça eğlenceli bir okuma sunuyor bizlere. Yazarın akıcı bie dili var. Çevirmen arkadaşta cidden hakkını vermişti. Demiştim ya sizlere ben orjinal dilde kitap okuyunca birazcık karşılaştırma yapıyorum diye. Hah işte burda da merakıma yenik düştüm. Bu güzelliği 
İlknokta.com indiriminden kapmıştım. Tabiki linki hikayelerimden ulaşabilirsiniz!
PLATONICON
"Merhaba, sevgili. İlk önce şunu bilmeni istiyorum. Bu başlangıcı çok basit buluyorum. Franz Kafka'nın korkaklığı benim korkaklığımın yanında bir hiç. Ben bir korkağım. Sigaraların ardı arkası kesilmiyor. Sende dumanlar gibi atmosfere karışıyorsun. Elimden kayıp gidiyorsun. Sana güzel şiirler yazabilirdim. Tabi, seni anlatacak bir şiir
''Ne kadar saçma olduğunu bildiğim halde, hep aynı duvara çarpıyorum. Rica etsem, beni bir kereliğine kendime saptırır mısınız? Yine evinizin önünden geçtim. Rica etsem, sokağınıza girmemi yasaklar mısınız? Belki de önümü göremediğimden belalar beni görüyor. Rica etsem, gölgenizi gözlerimden çeker misiniz? Ağırlığınız beni eziyor. Rica