Başarmak için attığım adımları saymadım hiç, önemli olan ne kadar yol aldığım değildi çünkü, amacım hedefe varmak oldu her zaman. Kimi anlarda yoruldum, geçtim kenara geldiğim yola baktım, gurur duydum kendimle aldığım her kilometre güç verdi dermanı biten dizlerime. Tekrar kalktım ayağa başladım yolları arşınlamaya. Gün oldu umudum tükenecek sandım , gün geldi yol bitmeyecek... Ama hep inandım ; yolun sonuna varamasam da izlediğim manzara kâr kalacak yanıma. Bu şevkle devam ettim bu sefer çıktığım yola. Gayem mutlu bir hayat sürmek kendim ve sevdiklerim adına. Sevdiği mutlu oldukça sevinir ya seven, bende sevdiklerim mutlu olsun diye düştüm yollara. Aradığım sağlık, ihtiyaçım huzur, özlemim aşk, bulduğum kendim oldu hayat yolunda. Dizlerimi kanatarak , çığlıklarımı koyvererek, şen kahkahalar atarak, gözyaşı ekleyerek ama en çokta severek ve sevilerek, inanmaktan vazgeçmeyerek devam ediyorum yoluma. Kendini kaybedenlere tavsiyemdir, kahkaha atın, gönlününüz zincirlerini kırın. O zincirler çözülünce; siz kendinizi bulacaksınız, hayat yolunuz rotasını mutluluğa güncelleyecek 🙏💕