Her ayet,bir mesaj yahut bir çağrı mektubudur. Çağrı, aşka çağrıdır. Mesaj,kullara gönderilmiştir. Aşıklar, ayetin kuru manasını değil, özün özünü tadarlar. Aşk, Hz. Hamza'yı hidayete getiren tılsımdı. Yoksa onun dinlediklerini Ebu Leheb de dinlemişti, eksiksiz noksansız. Üstelik Ebu Leheb herkesten daha çok dinlemişti. Ancak, aşk yoktu onda. Taha suresi, Hz. Ömer'i çarpıyor da aynı ayetleri okuyan Kisralar niye çarpılmıyor?
Ayet aynı ayet, sure aynı sure. Değişen ne? Değişen aşk var mı yok mu?