Sen yoktun o zamanlar,
çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben.
Ne zaman bi dert gelse bana,
yağmur yağar,
dinler, dokunur,
ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım.
Ateşim sönerdi.
Sonra büyüdüm.
Gözlerini gördüm,
yandım,
yağmur yağdı,
ve ilk kez sönmedim.
Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevebildim.
Hikmet Anıl Öztekin, Elif Gibi Sevmek kitabında birini ‘Bir’ olan için sevmenin hüzünlü huzurunu yazdı. Sevmek ki, Elif gibi dosdoğru sevmek, yüreği abdestli sevmek…
Bu kitap;
Tefekküre meyl ettiren her yolu,
bir Elif miktarı yüreğine yâr edinen,
dünyaya hâlâ daha alışamamış herkese…
Sonra büyüdüm,
Gözlerini gördüm,
Yandım,
Yağmur yağdı,
Ve ilk kez sönmedim...
Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevebildim...
Yağmurdan Daha Fazla Bir Seni Sevebildim
“Sen yoktun o zamanlar,
Çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben...
Ne zaman bir dert gelse bana,
Yağur yağar;
Dinler, dokunur ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım...
Ateşim sönerdi...
Sonra büyüdüm,
Gözlerini gördüm,
Yandım,
Yağmur yağdı ve ilk kez sönmedim...
Ben yağmurdan fazla bir seni sevebildim...”
Hikmet Anıl Öztekin
Elif Gibi Sevmek 1
Sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben. Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar, dinler, dokunur, ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım. Ateşim sönerdi. Sonra büyüdüm, gözlerini gördüm, yandım, yağmur yağdı, ve ilk kez sönmedim. Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevebildim.
Sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben.
Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar, dinler, dokunur, ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım.
Ateşim sönerdi.
Sonra büyüdüm, gözlerini gördüm, yandım, yağmur yağdı, ve ilk kez sönmedim.
Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevebildim.
