Oysa kimimiz çamura kimimiz dolunaya bakıyor..
İki mahkum vardı.
Bir dolunay gecesiydi, ikisi de karanlık hücrelerindeki pencerenin yanında duruyordu. dolunay vardı. Bir tanesi dolunaya bakıyordu. Hava yağmurluydu ve tam pencerenin önünde çok fazla su ve çamur birikmişti. kirliydi ve leş gibi kokuyordu.
Bir tanesi dolunaya bakmaya devam etti, diğeri çamura bakmaya devam etti.Çamura bakmakta
Sayfa 56
Hikaye Gibi
bugün hava yeterince karlı ve yağmurluydu
dünden uyku uğramadığı için bir tık sabah fazla uyumak durumundaydı
sabah mahmurluğu üzerinde ve yalnızdı o gün. aniden kalkıp havanın yağışına göz dikti
usul usul yağan kar bir nebzede olsa yüreğini sakinleştirmişti.
lâkin havanın boğukluğu içeri de tek bir ışık komamıştı sanırsın güneş daha aymamış.
ruhunun ağrısıyla hemen ortalığı temizlemeye koyuldu ve bu işe yarar haller ona iyi gelmişti. gün usul yağan karla aslında iyi başlamıştı havanın kasvetine rağmen
ama sonra hava şu kasvet işini biraz abartmış ve ardından kötü haberler...
ağlama işini küçüklüğünden beri iyi başarırdı
hâlâ da öyle. Yalnız bazen gözler keyfi ağlamak istemiyor, bir iki damla gözyaşı haricinde.
kitap okudu bir iki sayfa ve yetindi çünkü aklı
zamanın uğrattıklarındaydı, kâfi gelmişti.
göğün yüzüne bakarak dua etti ve zamana karşı koyamadığını, yaşanılanların önünde set olamayacağını anlayıp
suyun akışıyla suya karışıp gitti.
hilal.
Süleymaniye'nin, Yeni Cami'nin, Ayasofya'nın, Sultanahmet'in minareleri, kadim hat üstatlarının ellerindeki divitler gibi kararan gökyüzüne kufî usulde bir şeyler yazmaya çalışıyor. Haliç'in menevişlenen sularında motorlar, kayıklar gezerken köprü altı, balık tutan yüzlerce kişinin sarkıttığı olta yağmuruyla kaplanmış. Fakir fukaranın akşam yemeği olacak kıraçalar, gümüş pırıltılarıyla çırpınarak çıkıyor denizden. Karşı kıyıda imparatorların güngörmüş Blakhernai Sarayının üstünde küçük dükkanlar, derme çatma evler ve balıkçı meyhaneleri dizilmiş. Anemas Zindanlarının kalıntıları kasvetli görünüşüyle; gözleri oyulan, elleri ayakları kesilen onca kişinin çektiği acıyı yansıtıyor hâlâ. Pera'dan İstanbul'a bakmak, bu şehrin tarihini bilmeyenler için anlaşılmaz bir şey ama gerçek bu. Ceneviz binaları arasından yani başka bir şehirden Konstantiniyye'ye bakıyorlar; Fatih'in gemilerini üstünden aşırdığı tepeler bunlar.
Sayfa 191Kitabı okudu
Benzersiz umarsız
Bir bulut indi bahçeme
Kırkikindi yağmuruyla Ankara nın
Gece gibiydi gözleri
Ve kara bir gün gibiydi
Çaresiz
Gülüşü
Duruşu
Bir selam gibiydi
Kardeşime benzer
Tanıdık biriydi
Sımsıcak
Sevecen
Dost
Sanki bendendi
Gözyaşlarındım senin
Tanımadın mı
Dedi
Gönül Duranoğlu
AHVALİMİZ
Zorbaya tahsis oldu, memleketin tapusu
Zalime kanat gerip, mazlumu dışladılar
Zavallıya kapandı, merhametin kapısı
Nevi şahsına mahsus, bir dünya düşlediler
Nakış nakış işlendi, şeytanımsı planlar
Bırakın Bugün Onların
Hoş geldin...
Sefalar getirdin,
Coşkulandı,
Yurdum çocukları..
Bayram havası bir başka.
Güzel baharımın
İnce yağmuruyla
Renk renk açmış çiçekleri
Cenazeler, hava nasıl olursa olsun, hep ironiktir.
Yağmurluysa, aşırı ironiktir: Gökler ağlar. Güneşliyse, daha da beter... O sıcakta ayakta dikilmek, insanın yüreğini öldürür. Mezarda her kimse, hâlâ ortalıkta dolanıyor olduğunuz için sizden ölesiye nefret ediyor, diye düşünürsünüz. En azından, size öyle gelir.
Sayfa 15 - İthaki Yayınları
“Canım...” dedi karısının saçlarını öperken. “Ömer'im...” diyen Dilara başını kaldırmış, gözleri dolu dolu ona bakıyordu.
“Ağlıyor musun sen?” Genç adamın yüzü endişeyle bulutlanmıştı.
“Mutluluktan...” dedi Dilara, sesi yağmurluydu. “Sen, bebeklerim... Her şey bir rüya gibi, inanamıyorum.”
“Ömrüm, her şeyim...” diyen Ömer'in sesi elinde olmadan titremişti. “Bu bir rüya ise hiç bitmeyecek, inan! Hep yanında olacağım, birlikte olacağız. Sen, ben, Lara ve Mert! Seni seviyorum nazeninim.” Eğilip onu sevgiyle öptü.
“Ben de seni seviyorum, sevgilim,” dedi genç kadın, dudaklarını yakan ateşe teslim olurken ve ekledi. “Hep seveceğim...”
Sayfa 400 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
