Ben her şeyde yaşamı arar, Varlık'ın imkânlarını görmek isterim, varsa ne ala; o vakit artık güzel mi çirkin mi diye sormamıza gerek kalmaz, yaratılmış olanın bir yaşama sahip olduğu duygusu bu ikisini de aşar ve sanat meselelerinin yegâne ölçütü haline gelir. Zaten nadiren karşılaşırız bu durumla, Shakespeare'de rastlarız, halk şarkılarında iyiden iyiye çalınır kulağımıza, bazen de Goethe'de. Kalanı yak gitsin.