Unutulmuş gibiyim ben. Ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki, nasıl anlatmalı, yalnız bile değilim.
Sayfa 330 - YKYKitabı okudu
Unutulmuş gibiyim ben
Ve insan bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki nasıl anlatmalı
Yalnız bile değilim
İnsanlar beni olduğumdan başka türlü görmekte diretiyorlar; bana bakmak onların insafsızlık damarlarını eyleme geçiriyorsa, kendilerine görünmekten kaçınmak, ancak aralarından yitmemek gerekir; benden kaçmak,
dolaplarını gizlemek, gün ışığından sakınmak onlara düşer.Bana gelince, beni görme güçleri varsa ne âlâ; ama göremezler: benim yerime, bol bol nefret etmek için kendi gönüllerine göre yarattıkları Jean-Jacques'ı görecekler. İşte bunun içindir ki beni gördükleri biçim ve biçemden dolayı üzülmem yanılgıdır; onlarla ilgilenmemeliyim bile; çünkü böylece gördükleri ben değilim.
"Sokrates söylemiş diye değil, kendi yaratılışıma uyarak, üstelik aşırılığa bile kaçarak, bütün insanları hemşerim sayıyorum. Bir Polonyalı’yı tıpkı bir Fransız gibi kucaklıyorum, dünya ile akrabalığımı kendi ulusumla akrabalığımın üstünde tutuyorum. Doğduğum yerin pek o kadar düşkünü değilim. Kendi düşüncemle vardığım yeni bilgiler, bana yalnız esintilerle edindiğim hazır ve gelişigüzel bilgilerden daha değerli gelir. Kendi kazandığımız temiz dostluklar nerde, iklim ve kan dolayısıyla bağlı olduğumuz dostluklar nerde! Doğa bizi özgür ve bağımsız yaratmış, bizse tutup kendimizi birtakım çemberler içine hapsediyoruz."
