Nasıl mucizevi bir denge istiyor bu yolculuk ? Hep kalabalıksın, hep yalnızsın. Sadece sen refakat edebilirsin sana , sadece sen dokunabilirsin içindeki aydınlığa …
“Zor insan diyorlar bana,
Henüz hayatın o acımasız tarafıyla yüzleşmemiş olanlar…
Soğuksun diyorlar,
Neler yaşadığımdan hiçbir bilgisi olmayanlar..
Bencilsin diyorlar bana,
Veripte alamadıklarımdan çok, vermediklerimin hesabını yapanlar…
Çok yalnızsın diyorlar bana,
Kendimi hayatın bu tarafında daha güvenli hissediyorum..
Çünkü karşı taraftakiler iyi insan istemiyorlar..
Çok karamsarsın diyorlar bana,
Ne çektiysem iyi niyetimden çektim ben,
Bilmiyorlar !
İnsana yürümeyi öğretiyorlar ama
Kimse yolu göstermiyor be albayım…”
işte budur hayat
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;
Ne kadar yaşarsan
Yine birgün analım, teneşire konulunca bize diyecekler ki:
'O kuvvetli bedenine ne oldu, ne kadar zayıfsın! Hani konuşan dillerin, ne kadar sessizsin! O arkadaşların nerede, ne kadar yalnızsın!'
Yine bir gün gelir, tabut üzerinde çaresizce şöyle figân ederiz:
'Ey kardeşlerim! Ey ailem! Ey naaşımı taşıyanlar! Dünya hayatı beni aldattığı gibi sizi de aldatmasın! Benimle oynadığı gibi sizinle de oynamasın!'
Yine bir gün gelir, kabre konuluruz da kabir şöyle der:
'Ben karanlıklar eviyim, ben kimsesizlik yurduyum. Sen, benim bu vasıflarımı unutmuştun, şimdi hatırla!'
Gönül Yorgunluğu Nedir Bilir Misin ?
" Kırk cümle kuruyorsun;
Ağzını açmadan vazgeçiyorsun..
İncinme değil bu,
İnsana olan inancını yitirme !
Yaranı evde bırakıp çıkıyosun sokağa,
Yüzünde tebessüm etrafın çok kalabalık
Sen yalnızsın !
Omuzundaki yükten,
Yüreğindeki kırgınlıktan,
Hasretinden, özleminden habersiz..
Herkes yabancı hiçbir şeye öfke duymuyosun..
Sadece kırgınsın,
Neden bilmiyorum ama insan insanı hep eksik bırakıyor
Ve sadece sevdiklerimiz parçalıyor yüreklerimizi..
Sevdiklerini söylerken geride de çok şey eksik kalıyor işte .. "
-Ne kadar yalnızsın?
- Koca bir dağ gibiyim yanımda üç dağ var ama üçümüz de birbirimizi göremiyoruz. Gözüm yok ki sağa sola baksın hani, boşuna dememişler bu yüzden dağ dağa küsmüş dağın haberi olmamış diye. Ben o dağlara küsüm ama, onların bile haberi yok.
İyi bir adam olduğun için mi yalnızsın? Yoksa yalnız olduğun için mi iyi bir adamsın?
Ne kadar çok kitabın varsa o kadar yalnızsın. Kim demiş en iyi dostlarım kitaplarımdır diye. Yalan yalan düpedüz. Kişinin en büyük düşmanıdır kitaplar. Yalnızlığını en iyi duyuran , hem de acı bir alayla...
Oktay Akbal
Ey kalbim..
Yalnızsın bu yolculukta da.
Ahmet Telli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kâr sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;
Ne kadar yaşarsan
Biz bu şafak vaktinin neresindeyiz
Öyle bir umut gibi gelip geçecek
Yalnızım, yalnızsın, bize kim gülümseyecek.
Edip Cansever