İnsanlar sevmediğimiz şeyleri yaptığında ya da düşündüğünde ona verdiğimiz tüm payeleri geri alırız.
O halde insanlara paye dağıtırken çok dikkatli olmalıyız.
Zira her yanılış söylemi aslında sizin kendiniz ile ilgili bir eksikliğin göstergesidir.
Acının sınırı olur muydu?
Acının tarifi olur muydu?
Peki acının ilacı olur muydu?
Yanılış ilaç daha çok yara yapar mıydı?
Büyümek neymiş hatanın derisini sökerek öğrendim.
Karda eriyen soluksun, en derinde bir yerde vurulursun
Daima kaçmak derken kaçışın kurbanı olursun
Kelimeler sana değil, kelimeler yalnızlığa
Uzaklaştığın her dünyadan anlamsızca çıkışına
Dargınsak iki duble gözyaşı içelim, içine bolca ayrılık ekleyelim
Kafan döner, dönerse gidersin, kendini unuttuğun her yeri seversin
En alçak rüyadayız şimdi, sen yoksun
En garip mahlupsun şimdi benden de yoksunsun
En içten sınavındı bu yanılış, bildin bildikçe koştun savruluşluğuna
Köşe bucak talan ettiğim dünyana ithafen, buldum sandığım her an
Kendimi aldattığımı uydurduğun yalanın tesirini kayboldukça anladım
Bil ki yanıldım, bil ki dargınca uzağına dayandım
Yine de, yine de ömür törpüsüne bir yıkılış daha ekledim
Büyümek neymiş hatanın derisini sökerek öğrendim
Ş.D.
Ne kadar haksızsınız! Ama garip bir şey, ben size haksızsınız diyemiyorum. İnsanları umursamamak? Evet öyle de denebilir. Ama garip şey,ben insanlara karşı aşırı derecede önem ve değer verdiğim için böyleyim;bunu da ben biliyorum. İnsanlara bu kadar değer vermeseydim,bana ne eşekliklerinden, yanılış ve yanlışlarından der geçerdim. Doğrusu da bu olurdu. Yapamıyorum ama...dert ediniyorum onları. Onların küçülüşlerinde,aptallıklarında onurum inciniyor. Bu da size..sizlere gurur çılgınlığı gibi geliyor.
Yalnızlar 
Tarık Buğra
Ertelemeyin
O bakmadığın mesaj belki son mesajdır, açmadığın arama son arama, ya da ertelediğin her ne ise belki de bir daha olamayacak bir şeydir. Sondu belki de o hiç yere yaptığın kavga. Belki son kez pencereden Ay'ı izliyor, ya da ufukta birilerinin yolunu son defa gözlüyorsun.
Halini hatırını sormadığın birine belki de bir daha hal hatır soramayacak yahut sorsan da cevap alamayacaksın. Hiç düşündün mü bunları...
Özlediysen ara sor, küstüysen ondan bekleme sen barış, inadında değil, ihtiyacın yoksa bile imdadında yarış.
Bırak doğrulara yenik düşsün her yanlış. Belki de yanlış bildiklerin sadece istemsiz birer yanılış.
Sevgi ile dokun; dağa, taşa, insana, hayvana ve hatta başındaki telaşa...
Unutma ki bu hayatta dokunduğun her şey aynandır. Gösterdiğin ne ise onu görürsün. Gülümse...
Kays Mahfi
Envanter
Çok az şey saklamışım yaşamımda;
ne bir fotoğraf var ilk aşklardan
ne bir mektup,
dostlardan beş on tane;
şunları yazmış Stockholm’den
Demir Özlü 1983’te :
bende artık yazım kurallarına önem vermiyorum saten vertik te noldu herzeyi yanılış yazacım artık çünkim herkez gibi oluyımki mütlu ölayım
İsmet Özel
Bizim dilimizde, Türkçede doğru doğuru'dur; yanlış ise yanılış. Gerek kâinatın düzeninde, çekip çevrilişinde ve gerekse toplumun biçim alışında, işleyişinde doğurucu olan, verimli, üretken, bereketli olanı doğru sayıyoruz veya saymamız gerekiyor. Doğru demek hayatın savunulması demektir. Buna karşılık yanlış bir bütün olarak tabiatı ve toplumu asıl doğrultusunda seyretmekten alıkoyma, onu yana çekme, yan'lılaştırarak yolundan saptırmadır. Dünya hayatı dediğimiz oyunda yananlar yanılışa uğrayanlardır.
...
Yanlış hayır.
Yanılış doğrusu bu.
Hangimizin yanılışı yok ki?
.
Belki de yeni biri olmanın vakti gelmiştir,
Kendini, kendinden doğurmanın
Ve zamanla yoğrulmanın.
Öyle çok başlangıçlarım oldu ki:
Sonu olmayan ya da başı sonu aynı olan...
Hep bi karmaşa hep bi aldanış ve hep bi yanılış.
En acısı da ne biliyor musun,
Hepsi de kendine yeniliş.
Ahh...
Bilmiyorum bu çıkmaz sokaklar ne zaman
bir çıkar yola doğru yönelecek
Ya da ben ne zaman, bEN olacağım
Yüreğimde hissettiğimi aynada göreceğim?
Bil mi yo rum
...
Ama diyorum ya
Doğmak lazım,
E tabi bunun için de evvelâ ölmek lâzım.
Ölmeden önce ölmek ve hakikâtle dirilmek lâzım!