- Üzülme baba, dedi. Pek darda kalırsan bana gelirsin... Sana kendi evladım gibi bakarım.
Ağacın yapraklarından biri böylece kopup gitmiş oluyordu .
Sayfa 88 - İnkılap KitabeviKitabı okuyor
Babalık vazifesi!
Babaları değil misin? Son sözü söyleyecek sensin. Bu adamlarla konuş, ahlaklarını, meşreplerini anlamaya çalış. Babalık vazifelerinden hiçbirini yapmadın, bari bunu yap...
Sayfa 83 - İnkılap KitabeviKitabı okuyor
"İnsan olanın başına her şey gelir."
Sayfa 114
"kendisi buralarda hiçbir zaman seyirciden başka bir şey olmayacaktı."
Sayfa 47
"benim başıma ne geldiği malum; fakat kitaplara, çiçeklere ne oldu?"
Sayfa 46
"çirkinin ağzındaki güzel söz, acizin ağzındaki haklı söz kadar boş faydasız bir şeydi."
Sayfa 42
Babasınız, çocuklarınız var, paranız yok değil mi? Evlatlarınız ahir ömrünüzdesize bir feci yaprak dökümü manzarası seyrettirmekten gayri saadet vermezler.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Sade boş zamanlarını değil, biraz da iş zamanlarını kitap okumakla geçirirdi. Bu, onun uzun memurluk hayatında, devlet hazinesinden çaldığı yegâne şeydi.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Baharı yazı geçti ömrümün;
Yaprak dökümü bundan sonrası.
"ah ali rıza bey... dünya keşke sizin bildiğinize benzeseydi!"
Sayfa 24
"bunların hepsi benden değerli insanlar mı? onlar böyle alabildiklerine yaşayıp eğlenirken, ben niçin köpek gibi sokaklarda sürüneyim? istediğimi yiyip giyemeyeyim?"
Sayfa 6
İnsanların paradan başka şeylerle de mesut olacaklarına inanarak yaşadım. O kanaatle öleceğim
"İnsanın kötü huyu dikenidir. En çok kendini yaralar. Bizim kötü huyumuz ise masumiyetimizdi."
Anlaşılan çocuklarla fincan takımları arasında pek fark yoktu. Kırıla kırıla bir tek kaldıkları gibi işe yaramaz oluyorlar, bir köşeye atılıyorlardı.
Bu gidiş iyi bir gidiş değil. Doludizgin bir uçuruma gidiyoruz...