Nefes almaktan yoruldum...
Bugün kendimi hiç iyi hissetmiyorum.
Neden ? Bilmiyorum...
İçimde kötü bir his var...
Ve ne zaman ben öyle hissetsem illa kötü bir şey oluyor...
Ya sevdiklerimi kaybediyorum,
Ya biri hayatımdan defolup gidiyo,
Ya da ben kendimden gidiyorum...
Yoruldum her şeyden, herkesten...
Yaşamak istemiyorum mesela artık,
Nefes almak istemiyorum,
Çabalamak istemiyorum...
Birileri iyi olsun diye kendimi yıpratmaktan yoruldum..
Biri de çıkıp demiyo ki 'Zeynep atlatamaz yanında olalım'
Zeynep atlatır nasılsa demi güçlü...
İnan artık gücüm kalmadı,
Biri sarılsa saatlerce ağlayacak durumdayım...
Güçlü olmaya çalısmaktan yoruldum..
Mahvoluyorum albayım mahvoluyorum..~
💫💔🍃🥀🥂🖤🍁
.
Bilenle, bilmeyen; Allah için yaşayanla, sadece dünyayı isteyen; Hakk yolunda yürüyenle, batılın peşinden giden bir midir? Bilmeden işlediği günahı için tevbe edenle, nasılsa affedilirim diyerek umursamaz davranan; yalnız sıkıntılı anlarında Rabbinden isteyenle, her anında O’nu anmaya çalışan bir midir?
Allah’ın yarattıklarına, kalp gözünle bak ve hakikate yaklaş. Şükrün de, nankörlüğün de; kendin içindir. Allah’ın emirlerine uymak ve sınırlarına göre yaşamak; kendine kolaylıktır. Kalbinin derinliklerini bilen Rabbine sığın ve O’nun için yaşa ki dünyadaki ve ahiretteki yükün hafifletilsin.
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir
Taş Parçaları
III
Madem arkandan ağlamamı bile çok gördün bana
Al bu taşlar senin olsun… O halde ve bundan böyle
Bütün davullar vursun, telleri kopsun sazların
boşluğa bağırsınlar, birlikte;
Kan kusacağız.
Kan kusacağız.
Karanlığın Çağırışı
Ben böyle olsun istememiştim
Ya sana çok yakın
Ya senden çok uzak olmalıydım
Aramızda aşılmaz engeller olsun istiyordum
Büyük dağları, derin denizler olsun istiyordum
Sana gelmeye gücüm yetmemeliydi
Çaresizliğimin bütün hıncını mesafelere yüklemeliydim
Dağda yanan bir çoban ateşi gibi
Gökte bir yıldız gibi
Seni görmeli
Seni yaşamalı
Ve
Beklemezsen hayal kırıklığına uğramazsın, sormazsan reddedilmezsin, sevmezsen üzülmezsin derken bir baktım hiçbir şeye, kimseye, yere yatırım yapmaz oldum. Insanları dahi yeni sekmede açmaya başladım. Gideceğin zamanı bilmek, "nasılsa kalmayacağırı"la bir işe başlamak sadece maymun iştahımı besledi. Dağıldım da dağıldım. Ruhum aç kaldı. Göç-göçebelik benim seçimimdi ancak gittiğim her yere kendimi de götürünce, tek bulduğum aynı bokun lacivertinin tonları oldu. Köyler, pansiyonlar, manastırlar, damlar, yatmadığım yer kalmadı. Yine uyku tutmadı. Önce kendimle kalamıyordum ki başka bir yerde kalayım. Her yerde biraz ev, biraz insan edindim. Ancak ağaç pozuna geçip köklendiğimi düşündüğüm her yer evim olamazmış. Bir günde Buddha olunmuyormuş. Tüm çelişkiler kötü değilmiş. Zaten iyi-kötü, doğru yanlış, ya sev-ya terk et'lerle yaşamak çok zormuş. Mesele inadına emek vermekmiş, orta yolu bulmakmış. Öyle hemen kaçmamak, gitmemekmiş. Bir ev lazımmış. Önce kendine ait olmak gerekmiş. Sonradan anladım, göç yolunda ayıktım.
aydan kurt
@yenilgiyillari
·2ha
seçilmiş evsizlik
Bu belirsizlik ve sınırsızlık halinde kendimi bir şeylerle tanımlamak ihtiyacındaydım. "Bir akım, bir öğretı, bir din, bir adam çıksın da karşıma peşinden gideyim" halindeydim. Acaba Budist olabilir miydim? Ya yogini? Benim bu yaptıklarımı yapanlara bir şey deniyor muydu? E ben, o olsaydım ya. O kalıplara girmek için nereye gitmek gerekiyordu? Hemen bavulumu toplayıp yola çıkabilirdim. Pazartesi simya atölyesine gidebilirdim. Ama bunun daha Sali'sı, Çarşamba'sı, Perşembe'si de vardı. İlla bir ara giderdim. Gitmedim, gidemedim, güdülenemedim. Gördüğüm her şeyi yapmış olmak istedim, yapmak vakti gelince de beceremedim. Yoldaki her kemik parçası için durunca haliyle ne aradığımı da unuttum. Hem genç, hem aç, hem de yaralıydım. Hem ne aradığımı bile bilmiyor, hem karnımı doyurmaya çalışıyor, hem de teselli bulmaya çalışıyordum. Teslim olmak isterken gardımı daha da kuvvetlendirdim. Ruhumun halihazırda duymakta zorlandığım kısık sesini iyice susturdum. Hayli yedim, biraz dua da ettim ama sevme işini pek beceremedim. Seçilmiş evsizliğin yan etkisi duygusal yatırımsızlıktan hastalandım.