Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
"..ve küçük yaşlarımdan beri beni ilgilendiren deliliğin boyutlarına ne denli gerçek ve ne denli cesur atılımımı düşünüyorum. Yaşamımda elde edebildiğim bir tek başka boyut var: Kimsenin sahip olamadığı bir boyut. Cesaretleri yetmediği için sahip olamadıkları bir boyut. Kendi kendilerine kıyamadıkları için, yaşam boyunca sürüklenip çıkamadıkları aklın boyutları. Deliliğin derin boyutunu tanıyorum, diyorum. Akıl ve delilik arasındaki o ince çizgiyi. Önümde açılan puslu Akdeniz'in gökyüzüyle birleştiği ufuk çizgisi gibi. Denizin nerede bittiği, gökyüzünün nerede başladığının belirlenmediği sınır çizgisi gibi. Artık kimse karşıma çıkıp, bana bencil olduğumu söylemesin. Her "ben" bencildir, her "kır" kırsal olduğu gibi."
Akşam olup da güneş, turuncu bir portakal gibi düşünce dalından bir parça tuz ve bitmiş bir günün soluk izleri kaldı kumlarda
Reklam
Ve kü­çük yaş­la­rım­dan be­ri be­ni il­gi­len­di­ren de­li­li­ğin boyut­la­rı­na ne den­li ger­çek ve ne den­li ce­sur atı­lı­mı­mı dü­şü­nüyo­rum. Ya­şa­mım­da el­de ede­bil­di­ğim bir tek baş­ka bo­yut var: Kim­se­nin sa­hip ola­ma­dı­ğı bir bo­yut. Ce­sa­ret­le­ri yet­me­di­ği için sa­hip ola­ma­dık­la­rı bir bo­yut. Ken­di ken­di­le­ri­ne kı­ya­ma­dık­la­rı için, ya­şam bo­yun­ca sü­rük­le­nip çı­ka­ma­dık­la­rı ak­lın bo­yut­la­rı. De­li­li­ğin de­rin bo­yu­tu­nu ta­nı­yo­rum, di­yo­rum. Akıl ve de­li­lik ara­sın­da­ki o in­ce çiz­gi­yi. Önüm­de açı­lan pus­lu Ak­de­niz’in gökyü­züy­le bir­leş­ti­ği ufuk çiz­gi­si gi­bi. De­ni­zin ne­re­de bit­ti­ği, gökyü­zü­nün ne­re­de baş­la­dı­ğı­nın be­lir­len­me­di­ği sı­nır çiz­gi­si gi­bi. Ar­tık kim­se kar­şı­ma çı­kıp, ba­na ben­cil ol­du­ğu­mu söy­le­me­sin. Her “ben” ben­cil­dir, her “kır” kır­sal ol­du­ğu gi­bi.
1.500 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.