Kral zâlimler arasında ne ilkti ne de son!
Ne zâlimler gördü bu dünya.
.
.
.
.
.
Mucizeler önünde teslim olmaları gerekirken, zulümlerini artırmayı tercih ettiler hep. İnsanların bedenlerini kendi hizmetlerinde kullandıkları gibi, beyinlerini de kullanmaya kalkıştılar. Zulümle ayakta durmak, güçle sevilmek istediler. Kısa bir zaman için muratlarına erdiler ama sonunda hep helak olan onlar oldu. Hiç kazanamadılar. Dünyayı da kaybettiler ebedî hayatı da.