Edep ilimden önce
"Hz. Ömer ne de güzel söylemiş “Edep ilimden önce gelir.” diye. Günümüz insanı ne kadar da muhtaçtır bu söze. Edeb, güzel terbiye, iyi davranış, güzel ahlâk, hayâ, nezaket, zarafet gibi manaları içinde barındırır. Edep haddi aşmamaktır. İnsanlara iyi muâmelede bulunmak, sünnet üzere yâni Peygamber Efendimizin (sav) buyurduğu ve davrandığı
“Olabilecek en zevksiz, en yavan çağda yaşıyoruz. Uyku bile bize ihanet etti..”
Oscar Wilde
Ruhum rüyaya dalmış
Dünya uzak, gerçek yavan
Sanki bir yok bir de varmış
Ben seni arayamam. 🪐
Sen hic mi bahar görmedin???
Sen hiç mi bahar görmedin?
Yüreğin aşka sermedin?
Beni kovsan gitmem derdin
Yavan kokusuz yalancı
Şehirde ezgimiz yandı gittin
Deva bulmam, gözlerime değdin
Şimdi kupkuru çöl gibi sözlerin
Yavan kokusuz yalancı
En kaynar su bile olsan
Ateşimi söndürürdün
En kaynar su bile olsan
Ateşimi söndürürdün
Oturmamış karakter, net olmayan bir dil, öz eleştiriden yoksun bir ruh kadar yoran bir şey yok; hak edilmemiş bir ego kadar yavan, üzerine düşünülmemiş bir cümle kadar toksik.
Faydası olmayan bahardan yazdan
Yüce dağ başının kışı makbuldür
Cahilin yaptığı sohbetten sözden
Âlimin hayali düşü makbuldür
Lokma yeme muhannetin elinden
Kurtulaman sonra acı dilinden
Nâmertlerin kaymağından balından
Merdin kuru yavan aşı makbuldür
HÜDÂÎ konuşur bir ince dilden
Hâl ehli olmayan bilir mi hâlden
Bilgisiz görgüsüz duygusuz kuldan
Ölülerin mezar taşı makbuldür
Aşık Hüdai
Olabilecek en zevksiz, en yavan çağda yaşıyoruz. Uyku bile bize ihanet etti...
Olabilecek en zevksiz, en yavan çağda yaşıyoruz. Uyku bile bize ihanet etti.
oscar wilde
Oscar Wilde
Etli brokoli yemeği favorilerimden biri oldu. Gerçekten lezzetli bir yemek.
Yirmili yaşlarıma kadar brokoli hiç yemez, hatta brokoliyi kötü, lezzetsiz, yavan bir şey olarak düşünürdüm, lakin öyle değilmiş.
Formu önemliymiş. Usul, esastan önce gelirmiş. Üslup şahsiyetmiş. 😄😄
Şaka bir yana, herhangi bir yemeğin nasıl yapıldığı gerçekten çok mühim bir mevzu.
Sade ama basit olmayan, yalın ama yavan olmayan bir güzellik anlayışı..
yedi güzel adam insanın ağzında avokado tadı bırakıyor; herkesin faydalı olduğunu söylediği ama yerken yavan ve tadsız tuzsuz bir şey.
Necə dözək belə dərdə
Yaşamağa qoymur bizi.
Bələkdəki körpələr də
İt yerinə saymır bizi...
Quousque Eadem?
Emil Michel Cioran Altında doğduğum yıldıza hepten lanet olsun; Onu hiçbir gökyüzü korumasın, şerefsiz bir toz yığını gibi mekanın içinde ufalansın! Beni yaratıkların arasına iten hain an da, zamanın listesinden ilelebet silinsin! Arzularım, ebediyetin gündelik olarak alçaldığı bu yaşam ve ölüm karışımıyla uyuşamaz artık.
Gelecekten bezmişim, onu günlerini kat etmiş ve ona karşı kabuğumdan taşmışım, yanılsamalarımı hükümsüzleştirmem onları daha iyi tahrik etmek içindir. Öngörülemez –ve halbuki her şeyin kendini tekrar ettiği- bir evrendeki o azgınlaşmanın sonu hiç gelmeyecek mi yani? Daha ne kadar zaman kendimize, “ilahlaştırdığım bu yaşamdan tiksiniyorum” diyeceğiz. Sayıklamalarımızın boşluğu hepimizi yavan bir mukadderata boyun eğen tanrılara çeviriyor. Bizzat kaos bile ancak bir kargaşa sistemi olabilirken, şu dünyanın simetrisine niçin hala başkaldırıyoruz? Alın yazımız kıtalar ve yıldızlarla çürümek olduğundan mütevekkil hastalar gibi ve çağların sonuna kadar, öngörülmüş, ürkütücü ve beyhude bir meraklılığı peşimiz sıra sürükleyeceğiz.
