Bir kıvılcım düşer önce,
Büyür yavaş yavaş,
Bir bakarsın volkan olmuş, yanmışsın arkadaş...
Dolduramaz boşluğunu ne ana, ne kardaş,
Bu en güzel, bu en sıcak duygudur arkadaş...
Ortak olmak her sevince, her derde kedere,
Ve yürümek ömürboyu,
Beraberce el ele...
Olmasın hiç,
O ta içten gülen gözlerde yaş,
bir gün yollarımız ayrılsa bile arkadaş...
Yılmaz Güney
Toplumsal evrim insanı çatlatacak kadar yavaş ilerliyor
YAŞAM İÇİN ÖNERİLER
Kepekli pirinçten çok ye.
İnsanlara beklediklerinden daha çok şey ver ve bunu zevk alarak yap.
En sevdiğin şiiri ezberle.
Benzemez insan dostlarıma/ Ağaçlar gölgesini esirgemez/ Güneş köpeğimden daha sadık/ Dizlerime sıçrar ellerimi ısıtır/ Karşılık beklemeden/ Hele kuşlar/ Avcılara bile kin beslemezler.”
Oktay Rıfat'ın “Gün Sonu Konuşması” şiiri böyle biter. Mahsusmahal için aklımda harfler, kâğıda, dünyaya, insana her baktığımda, bu dizeler sözden önce halkalandı
EZOP MASALLARI...
Ezop, fabl denen öyküleriyle ünlüdür. Anlattığı öyküler yaşama ilişkin bir öğüt ya da ders verir. Kahramanları ise hayvanlardır. Ezop'un öykülerinde hayvanlar konuşur ve tıpkı insanlar gibi davranır. Öyküden çıkarılacak ders, sonunda okura öğüt biçiminde verilir
Bir tane paylaşmak istiyorum....
AKREP VE KURBAĞA
Akrep nehrin
Arthur Koestler : Kanser olduğunu öğrendikten sonra hastalığın kendisini yavaş yavaş öldürmesine tahammül edemedi ve yaşamına son vermeye karar verdi.Bu kararında eşi kendisi yalnız bırakmadı ve 82 yaşında eşiyle beraber hayatına son verdi.
SİZ HANGİ TÜR KİBRİT ÇÖPÜSÜNÜZ HİÇ MERAK ETTİNİZ Mİ ?
Ben kibrit çöplerini insanların yaşamlarına benzetirim… Kibrit kutusu insanın yaşadığı toplumu ifade eder bir bakıma. Bazı kibrit çöpleri vardır bir amaç için yanarlar, kimi bir sigara yakar, kimi bir ocak, kimi boş yere yanıp tükenir hiç bir işe yaramadan, kimi ise bir ormanı bir evi büyük bir
Künyeme kazıdım ölü doğmuş sevinçlerimi
Ölürsem beni seninle ararlar şimdi
Bak, incelirken zehirleniyorsun yavaş yavaş
Beni yanaşma ruhum boğuyor geceleri
Ölürsem beni seninle ararlar şimdi
Yüreğim paslı bir sarnıç
Gözyaşlarının demi hala avuçlarımda
Sesleniyorsun sevdaların kilitlendiği manastırlardan
Yaşamak güçlü olmak değildir her zaman
Künyeme kazıdım ölü doğmuş sevinçlerini
Ölürsem beni seninle ararlar şimdi
__CEZMİ ERSÖZ
İnsan doğabilmek mi, insan kalabilmek mi? Oysa insan sayılabilmek için insan doğabilmek yetmez ki. İnsan olabilmek merhameti, vefayı, adaleti içinde barındırabilmekle mümkün. Kime sorsan herkes adil, herkes merhametli, herkes vefalı, herkes insan. Ta ki gerçekten adaletini, vefasını, merhametini göstereceği bir olay vuku bulana kadar. Sonra?
Bu aralar cok yavas kitap okuyorum ;(( simdiye kadar bitirmem gereken bi kitap hala sürüncemede ;((( sanirim nazAr degdi aldigim bitio aldigim bitiooo ;)))
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar..
Kör Baykuş, S.Hidayet
''Yavaş yavaş ölüyoruz" dedi kaplumbağa."Haklısın" dedi kelebek "ne uzun bir gün.”
Nafer Ermiş
Tutarsızlık bu.
Ruhum ve duygularım arasında bir tutarsızlık var.Ruhum sabit bir şekilde uçurumun kenarında duran kaya , eskimeden fakat yavaş yavaş küçülmeye mahkum öylece bir kaya.Duygularımsa acımadan dur durak nedir bilmeden o kayaya çarpan öfkeli , hırçın dalgalarç
Yalnız ruhum ve duygularımdan mı ibaret?
Bedenim her dakika gülümserken içimdeki buhranı hapsetmek yok sayarcasına gülmek ; beni tarifi imkansız bir şekilde çürütüyor.Ve bu duygu değişimlerini saklamak artık görünmez olmaya çalışmak kadar zor.
"Nedir bu kavgamız nedir bu telaş
Ömür dediğimiz biter yavaş yavaş
Üç günlük dünyanın herşeyi fani
Bir hoş seda muhabbet kalır arkadaş
Sen yolcu bu yalan dünya hancıdır
Öyle bir gün var ki yürekte sancıdır
Yer gök bir olup da hesap sorulunca
En sevdiğin bile senden davacıdır
Öyle bir aşk varki yüceden yücedir
Dil üzmez gönülde iki hecedir
Hangi yana baksam ondan eser var
Sır dolu çözülmez bir bilmecedir"
Mikail Ezgi
Hani bir kitap alırsın,çok seversin.Bitmesin diye yavaş yavaş çevirirsin mis kokan kitabın sayfalarını,sindire sindire olursun ya...Tam da öyle işte.