Bir asır önce yazılmasına rağmen bu kadar duygulara tercüman oluşu beni çok etkiledi. Kitabın yazarının ismini görmesem bir erkek elinden çıktığına inanmayacağım bir kitap. Tesadüfi olarak misafirliğe gitiğim bir evde bulduğum bu kitabı şipşak bitirdim. Kitabın başındaki Pervinin İstanbul hakkındaki görüşleri ancak bu kadar örtüşür benim düşüncelerimle. Üstüne aile yapısını , toplumda kadının yeri, büyük çoğunluğun bir robot bir koyunmuşçasına yetiştirilmesini ve bir oyuncakçıya bir mezbahaya satılmasıyla hayatlarının nasıl da pembe ümitlerden siyah pişmanlık ve umutsuzluğa döndüğünü daha iyi anlatabilir miydi ? Sanmıyorum. Her genç kızın demiyorum her düşünce olgunluğuna erişmemiş insanın muhakkak okuması gerektiğini düşünüyorum. Belki bir nebze olsun şimdiki toplumdaki kaba bir tabirle değil gerçek anlamıyla hayvanlıkların önünü kesebilir. Teşekkürler Mehmet Rauf.
