Son olarak "arzulama-makineleri" kavramı, belirttiğimiz üzere bilişsel olarak libido ve emeği tek bir terimle bağlamaya hizmet ederken, önemli polemik amaçlara da hizmet eder. Bunların arasında en önemlisi, Freud'un bütün düşüncesinde yer alan psikenin tiyatro modelinin bir fabrika modeli ile değiştirilmesidir. Bu, her şeyden önce analitik girişim için uygun bir tarz olarak (Oedipus Rex, Hamlet ve benzerinde olduğu gibi) trajedinin reddini oluşturur: Şayet varsa şizoanalitik terapi, hüzünlü bir iç çekişle değil, içten bir kıkırdamayla sona erer. Her halükarda şizoanaliz, yaşam güçlerinin olumlanması adına, psikanalizin yaygın suç duygusunu ve yenilgiye ve ölüme trajik boyun eğişini ortadan kaldırarak, onun Nietzscheci bir yeniden-değerlendirmesini gerçekleştirir.