Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
En Yeni Berna Durmaz Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Berna Durmaz sözleri ve alıntılarını, en yeni Berna Durmaz kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Selam arkadaşlar,
Kalemi ile geç tanıştığım bir yazar olan Berna Durmaz'ın iletişim yayınlarından çıkmış son öykü kitabı Metal Hayatlar ile geldim.
Aslında çok öykü seven biri değilim ama ben kalemine büyülendim resmen 16 kısa öykünün bulunduğu kitap bu kadar mı güzel akıcı olur, bu kadar mı güzel sarar okuyucuyu, ne yazsam eksik kalacak yorumum.
Öyküler de şehir telaşını, hayatlarımızın bir metal yığını gibi yaşam sürdüğünü, anıların izlerin kaybolduğunu, doğanın o muhteşem seslerine, haykırışlarına rağmen bizlerin kulaklarımızı tıkadığımızı görüyoruz. Gözlerimiz kör, kulaklarımız duymaz ama biri çıkar, bunları bizlere kalemiyle (Berna) Durmaz yazar, gözümüze sokar gerçekleri..
Kitabın ana teması olarak Doğa, Hayat, Hayvan ve bitki sevgisini ve bir de İnsanoğlunun teknolojik dünyada hırsı için dünyayı yok edişini görebiliyoruz.
Doğa bizim kurtuluşumuz, pranga vurulmuş metal ayaklarımıza.. bu kitap bize sert bir eleştiri ile hadi metal ile kaplanmış hayatlarımızdan kurtulalım diyor..
Türk edebiyatının dev isimlerini de kısa birkaç dize ile anmadan geçemiyor yazarımız
Çık benim şair tabiatım, çık orta yere
Fakir güzelinden söyle
Hasret ateşinden çal
Çal, söyle benim derdimi sevdalı sesinle.
Melih Cevdet Anday.
Alaturka/1946 Rahatı Kaçan Ağaç.
Ben kitabı çok sevdim Kitapla kalın, doğayla kalın,
Kesinlikle tavsiye ederim
Bazen eve dönmemek iyi mi gelir insana? Olduğun durumdan kaçmak, kaybolmak veya başka yerlerin özlemi dolar mı insanın içine?
24 kalem var bu kitapta, hepsi birbirinden bağımsız ama uzak bir bakıştan tanıdık duygular barındırıyor öykülerde. Kimi çocukluğunun kimi hayallerinin peşinde ama hepsi "acabalı" her biri "arayış" içinde buluyor kendi yollarını...
Lugatlarımızda "harikulade" kelimesi ile bağdaşır bu metin. Neden?
İtiraf zamanı okur; sende ben de, komşu kızı ya da okulun en popüler çocuğuda bir gün olsun uzaklaşmak evden kaçıp izimizi kaybettirmek istemedik mi?
Kendi itirafını bulup kendi seçtiğin yoldan gitmek için 24 öykü seni bekliyor. Bir kendini arayış, keşkelerin bir sihirli değnek gibi gerçekleştirme öyküsü bu! Hazırsan başla birinden...
#evdenkaçmanınyolları #defnesuman #doğankitap
Herkesin içinde biraz da olsa hep vardır evden kaçma isteği:)
Uzun zamandır öykü kitabı okumamıştım.Bu kitabı gördüğüm an adı dikkatimi çekti ve kitabın arka kapagina bile bakmadan almaya karar verdim.Belki de kitapçıda kitabı gördüğümde küçükken evden kaçıp abimle birlikte etrafı keşfe çıktığımız günleri hatırlamış olduğumdandır.Türkçenin usta kalemlerinin evden kaçış veya geride kalış anlatıları bu kitapta toplanmış.İcerisindeki bütün öyküler beni çok içine çekmese de,İlk öykü olan Orhan Pamuk'tan "pencereden bakmak" ve son öykü Ayşe Sarısayın'ın "kırkıncı oda" en beğendiğim öyküler oldu.Öykülerde kimi kaybettiği çocuğunu ,kimi özlem duyduğu çocukluğunu,kimi ait olduğu yeri aramak için evden kaçma çabaları. Tabiki anlatılanlar sadece evden kaçanların değil, kaçanların ardından kalanların da öyküleri.Öykülerde, sadece fiziksel kaçışları değil,ruhsal kaçışları da okuyoruz.Tren istasyonunda bir banka oturup, banliyö trenlerini izleyip, her şeyi ardında bırakarak çekip gitmek için değil de,gitmeyi hayal etmek için o istasyona gelenler de var.Aslında hepimizin içinde yokmudur;kimselerin bizi tanımadığı bir yerde kendimizi daha özgür hissetmek isteği.
Herkesin kendinden birşeyler bulabileceği (çok fazla beklentiniz yoksa) sıkılmadan okuyacagınızı düşündüğüm bir öykü kitabı.....
Duyarsızlıklarımız, savurganlığımız, dünyayı fütursuzca sahiplenip ona istediğimizi yapacak haddi kendimizde buluşumuz, hayatlarımız, pamuk ipliğine bağlı, metal, plastik hayatlarımız... Berna Durmaz tüm bu durumları can alıcı diliyle kazıyor zihnimize, farkettiriyor bir bakıma. Özellikle ilk öykü 'Demir Çağı' çok etkileyiciydi, distopik öğelerle bezeli, düpedüz olanı biteni ortaya koyup irdeleyen, bana göre romanı da yazılacak kadar iyi bir öyküydü. Öyküler karanlık, gerçek, acıtıcı olsa da, minicik bir ışık, ufak bir tebessüm, bir kaç kırıntılık umut da yok değildi hani. Severek okudum.
Kitap yedi ana karakterin on üç kısa öyküsünden oluşuyor.
Hikayeler tam anlamıyla birbirinden bağımsız değil. Karakterlerin birbirleriyle bir bağı var. Ancak bu öykü bazında. Ben en çok Zarif ve Hasreti okumaktan keyif aldım.
Yazarın dili, üslubu ve hikayesini daha önce karşılaşmadığım ve kimseye benzetmediğim için içimde ona karşı ayrıca bir merak oldu. Ancak o kadar fazla devrik cümle var ki beni çok rahatsız etti. Devrik cümleler konuşma esnasında vurgudan dolayı bir sorun yaratmıyor ancak okurken insanı çok yoruyor. Ondan olsa gerek kısacık kitabı üç günde bitirebildim. Okurken uykumu getirdiği oldu.
Yine de okumayı düşünen birine tavsiye edebileceğim kitap. Ben karakterleri hikayeleri çok beğendim. Ben de yarım kalmış hissi uyandırdı. Zaten sonunda bunu siz de hissedeceksiniz kesinlikle. Çok güzel bir roman olurmuş gibi geliyor karakterlerden. Bazen bir romanın taslağı gibi hissettirdi.
Hiçbir beklentim olmadan başladığım ve beklentimin de üstünde olan bir kitap olduğunu söyleyebilirim.
Daha önce yazarı hiç bilmiyordum, cahilliğime verin. Bir kampanya döneminde almıştım kitabı. Açıkçası hem ödüllü bir yazar olması dikkatimi çekmişti hem de kitabın kapağı.
Öykü okuyamadığımı okusam da nadir yazarların öykü kitaplarını okuduğumu söyleyebilirim. Ona rağmen bu kitabı oldukça beğendim. Özellikle öykülerin kısa olması sıkılmadan okumamı sağladı. Hepsi de oldukça güzeldi.
Kısa kısa öykü okumaktan hoşlanıyorsanız seveceğinizi düşünüyorum. Tavsiyemdir, kitapla kalın.
