İnsan, bir yandan, varolduğunu hissetmek için "özel bir insan"ın kendisini fark etmesini, kendisine yer açmasını beklerken;, aynı zamanda risklerden korunmak amacıyla, kalabalıkta kaybolmak ve farkedilmemek için uğraşırsa, belirgin bir stres yaşar.
İçimizdeki tüm gerçekleri ortaya çıkarsak, dünyanın sonu mu gelir?
Polis mi çağırırlar?
Yüreklerimiz bir daha bir araya gelemeyecek kadar paramparça mı olur?
kendimizden bir makina gibi hiç aksatmadan ve düzenli bir şekilde performans göstermeyi bekleriz. sanki hiçbir iş yapmamış, hiçbir sıkıntı çekmemişiz gibi hem alnımızın hem de ellerimizin kırışıksız olması gerekmektedir.