En Eski Gamze Güller Sözleri ve Alıntıları
En Eski Gamze Güller sözleri ve alıntılarını, en eski Gamze Güller kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Meltem'i yazmak istiyor, ama tarafsızlığını koruyamamaktan korkuyor. Onu tarif etmek, ince ince çözümlemek, ondan yeni bir Meltem yaratmak... Resmini çizmek, ona besteler yapmak, onu sayfa sayfa anlatmak istiyor. Ama kafasının içindeki sınırlardan bir türlü kurtulamıyor. Yazdıkları, içi boş cümlelere dönüşüyor kalemin ucunda; anlattığı Meltem olmuyor. Yazdığı Meltem, aslının yakınından bile geçmiyor. Sonunda, kafasında oynattığı çirkin bir kuklaya dönüşüyor... Ön sözünü bile yazmayı beceremediği bir roman Meltem. Daha ilk sayfasında tıkandığı bir muamma...
Küçükken, oturduğumuz apartmanın asansöründe köşe kapmaca oynardık ve olur olmaz asansörde kalırdık. Asansörler garip bir şekilde bu oyunu hatırlatır bana. Çocukların çoğu, alan çok dar olduğu için köşelerini değiştirmeye yanaşmazlardı kolay kolay. Kaptırmaktan korkarlardı. Ben her nedense ataktım bu konuda. Pervasızca terkediverirdim köşemi. Ama sonuçta hep ortada kalırdım. Şimdi de öyle. Ben hayattaki beşinci köşeyim. Herkes tuttuğu köşelere sıkı sıkı sarılmışken ben sürekli elimdekileri bırakıp ortaya atıyorum kendimi.
Hiç kalbinde kırmızı çiçekler açtı mı senin?’ diye sormuştu bana eskiden beni çok seven biri, anlamamıştım. Bir gün âşık oldum, anladım. Beklemenin sahip olmaktan daha güzel olduğunu, kalbime dikenlerini batırıp da kanatanın aslında kavuşmak olduğunu keşfettiğimde, artık genç bile sayılmazdım.
Bütün çer çöpü süpürdüm yerden. Kalan derdi tasayı süpürmeye başladım arkasından. Ne zamandır aradığım küpe koltuğun altındaymış! Toz yumağıyla birlikte neredeyse atacaktım. Üfleyip hemen kulağıma taktım. Köşe bucağı iyice sildim. Baktım yetmedi, biraz daha süpürdüm.Cam parçaları, ekmek kırıntıları, kalp kırıkları, ölü böcekler, yalan dolan, yanmış kibrit çöpleri, katılaşmış gözyaşları doldu da doldu el kadar faraşa. Temizlik güzel şey!
"Taşınmak iyidir," demişti bir arkadaşı.
" İnsan hayatını temize çekme şansı yakalar.
Kendine yer açar."
Sayfa 18
Güzellik, kusursuzluk değildir...
Sayfa 71
Zeliş'in Rüyası
... Her acı yaşayan roman sanır ya kendi hayatını, Zeliş hiçbirinin hayatından bir halt olmayacağını bilir. Öylesine, sıradan, herkesinki gibi hayatlar işte. Anlatsa değil roman olmak, sıkıntıdan boğulur insanlar dinlerken. Ama böyle söylemez...
Sayfa 58Kitabı okudu
Ölümün Rengi
Bazen acıları zamanında yaşamamak insanın yüreğini katman katman kabuklarla örtüyor. Ama bu kabuklar kof, yüzeysel ve boşuna, artık biliyorum. Yaşanmayan acının yarası kapanmak bilmiyor. Sahte avuntular acıyı yalnızca bir süreliğine perdeliyor. Bir şeyler hep eksik, yanlış ve ürkütücü bir boşlukta asılı kalmış gibi...
Sayfa 116Kitabı okudu