Hermann Broch Gönderileri
Hermann Broch kitaplarını, Hermann Broch sözleri ve alıntılarını, Hermann Broch yazarlarını, Hermann Broch yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Körlük
Körlük de kötülüğün bir parçasıydı. Kitlenin kendini uyuşturmak için attığı, neşeden yoksun sevinç çığlıkları sürekli tekrarlanıyordu...
Sayfa 40 - İthaki modern yayınları - Cev: Ahmet Cemal
Sen ki doktorsun beni iyileştir de ölebileyim.
Ölüm hayata aittir; hayatı bilen, ölümü de bilir.
Hermann Broch
kitabın son cümlesi
Yaz havası cenaze gününe kadar sürdü.Gisson Ana, güneşten inip topraga girmişti. Kış, o gününün gecesi kar fırtınasıyla ansızın bastırdı. On beş dakika içinde ısı 25 derece düşmüştü.
Sayfa 345Kitabı okudu
Adaletsizlik, insanlıgın ve insanın içindeki Tanrısal olanın ırzına geçilmesidir, zaten Irmgard'ın da yok oluşuna neden olan dehşet, kaynagını burada bulur.
Sayfa 348Kitabı okudu
"Erkeğin korkusu karanlıktır, o, yerdeki yılandan ürker, uzaklardaki ışığadır butün özlemi; görunmez olana, aydınlıgın, hiçbir insan gözunun, hiçbir gelecek neslin göremeyecegi kadar parlak ışıgına
Sayfa 338Kitabı okudu
"Evet," dedi demirci, "ölmüş . . . en azından güzel bir ölüm." "Demirci," dedim, "ben güzel ölümü farklı düşünüyorum." "Hayır," dedi, "güzel ölüm ateş gibi vahşidir."
Sayfa 307Kitabı okudu
Önemli olan insanlara bir şey vaat etmek, yerine getirmek degil. . . lnsanlar hep umutla yaşarlar
Sayfa 292Kitabı okudu
"Karanlıga yürüyen erkeklerin peşinden gitmek isteyen, onlarla birlikte yaşamın içine ölümü çekmek isteyen kadınlar, utanmasız olurlar, kadın öyle utanmasız olur ki, sonra, gözlerini açınca, adeta utançtan ezilir; kadın sahte yalnızlıkla çevrili, erkek, erkek degil artık, kadın da kadın degil, bunun için, içinde bulundukları karanlıgı dile getiren ve karanlıgı kutsayan kurtarıcı çagırıyorlar, bunun için yaşamın ve kalbin ortasından daha guçlü oldugunu sandıklan birini, peşinden dans ederek ölüme gittikleri karanlıktan gelen yabancıyı çagırıyorlar.
Sayfa 287Kitabı okudu
Nasıl ki büyük kentin pisligi nehire akıyor ve arınarak denize taşımyorsa her türlü felaket de saydamlaşmış ve arınmış olarak hayata geri döner, ne idiyse o olur, ne idiyse, ne ise, ne olacaksa, o olur: Yaşam, bütünün küçücük bir parçası, bütünün içinde bilinemez, bütün tarafından yutulmuş, onun içinde bilinemez, degişmez olanın içine batmış. Evet, insanlıgın kutsal serveti utanma da, insanın içinde çogu kez kendisinin de kabul etmek istemedigi kadar derinlere uzanan, acıdan daha uzun sürdugu söylenen utanma da, yeniden saydam hale gelir, bilinemez yaşam olur; akşam kızıllığının çizgisi, pervanenin kanadında bir toz zerresi, düşünülenler denizinde bir düşünce