Bizim kültürde halen daha Fatih denildiği zaman; "İstanbul'u alan" padişahtan öteye bilgisi bulunmaz insanımızın. Oysa Fatih'in entelektüel yönü, asker yönü kadar kuvvetlidir. Kendisinin vizyoner birisi olduğu su götürmez bir gerçektir. Kitapta, Fatih'in vizyonerliğini, entelektüelliğini, politika adamlığını ve 500 yıla yakın sürecek geleneğin tohumlarını attığını görürüz. Bilindiği gibi II.Murad'a kadar padişahlar, halk ime hemhal adamlardı. II.Murad'ın halk ile namaz kıldığı, şikayete gelen halkı kapıda karşıladığı, erkanı ile yemek yediği bilinen şeylerdir. Fatih ise bunların yerine, klasik Osmanlı padişahı dediğimiz tipin yaratıcısı olmuştur. Yemeğini tek başına yiyen, Divan toplantılarına katılmamaya başlayan, toplantının sonucu kendisine arz edilen, halk ile "yüz göz olmayan" bir padişah olarak önümüzde durur. Bu klasik Osmanlı padişahı tipi, Osmanlı'nın sonuna kadar sürecektir.
Kitapta bunun gibi ayrıntıları yakalamak mümkün. Tarihi ve Fatih'i sevenler için, nefis bir kitap.
