Lydia Millet Sözleri ve Alıntıları
Lydia Millet sözleri ve alıntılarını, Lydia Millet kitap alıntılarını, Lydia Millet en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan kendi kaderinin efendisidir!..
Sayfa 30 - KolektifKitabı okudu
Sessiz anlar duygusallaştırır insanı.
Sayfa 78 - KolektifKitabı okudu
"İnsanlar tutku istediklerini söylediklerinde kastettikleri yenilik hissiydi; güzel olan yerine onaylanmışı istiyorlardı; mücadele yerine dışarıdan bakılınca güçlükle kazanılmış gibi görünen kolay bir zaferdi istedikleri."
Ruhu ruh yapan özlemdir. O olmadan ruh boş kalır, unutulur gider..
Doğmadan önce hiçbir yerde olmadığımı açıkladı. Ve bir gün yine oraya dönecektim. "Hiçbir şeydin ve yine hiçbir şey olacaksın."
Sayfa 21Kitabı okudu
Ve fısıldıyor: Hayalin içindeyiz çünkü hayal ettik. Onu hayal ettik ve bildik. İşte bu yüzden, diyor, burada daha fazla kalmak zorunda değiliz. Çünkü hayal biz olmadan da sürüp gidiyor.
Sayfa 172Kitabı okudu
Diğer canlılara zarar vermeyi bırakana dek hepimiz vahşi yaratıklar olmayı sürdüreceğiz.
Sayfa 25 - Kolektif KitapKitabı okudu
Yani o zamanlar bile bana verilen nasihatlerin hepsini uygulayamıyordum. Çünkü çoğunlukla iyi nasihatler olduklarını bilsem de, o kadar çoklardı ki o günlerde içlerinde boğuluyordum; ilerleyen yıllarda, yaşlandığımda da boğulmaya devam ettim.
Sayfa 47Kitabı okudu
... Beni bir Bayan ve bir papaz dışında kimse ziyaret edemiyordu; bu papazla arada bir görüşürdük hepimiz. İsa Mesih adındaki iyi dostundan bahsetmeyi çok severdi; ne yazık ki ölmüştü dostu. Yakın bir dostun ölümünden daha kötü bir şey yoktur ve sevgili papaz bu ölümü atlatamamıştı.
Sayfa 31Kitabı okudu
Zaman ilerledikçe düzlüklerden dağlar yükseldi, sonsuz sevgiyle mucizeler çoğaldı. O mucizeler hayvanlardı.
Sayfa 230Kitabı okudu
İçerleme denen şey zehir gibidir. İçin için tüketir insanı.
Sayfa 84Kitabı okudu
insanların görmek istemedigi şey buydu işte; köpekler insanlardan kesinlikle daha erdemliydi.
Sayfa 90 - Kollektif kitapKitabı okudu
Peki ölüm ilkmiş, sonmuş fark eder miydi? Diyelim ki bir hayvan, türünün son örneğiydi, mesela bir kangru faresi. Türünün son örneği olduğunu, dünyaya bir daha onun gibi bir fare gelmeyeceğini bilmiyordu. O zaman bu ölümü diğer ölümlerden ayıran neydi ki? Dünya bu kaybı sezer miydi acaba?
Her halükarda belli bir yaşam biçimi, varoluş kütüphanesinden koca bir cilt kitap giderdi. Bunun ardından muhakkak diğerleri de aynı kadari paylaşacaktı.
..bir tek zaman gösterecekti bu kaybı, bir tek zaman gösterecekti dünyanın yüzlerce,binlerce, milyonlarca gizeminin elinden alındığını. Güvercinlerle rakunlardan başka bir şey kalmayacaktı geriye.
Sayfa 164Kitabı okudu
Beden hem alan hem de veren bir vasıtaydı.
Sayfa 145 - Kolektif KitapKitabı okudu
Oysa seksen yaşında değilim. Hatta kırık bile değilimdir. Pardon, artık emin olamıyorum. Belli ayrıntıları çoktan unuttum, şu an hangi yılda olduğumuz gibi.
Çünkü bedenin geçirdiği bir yıl, dünyada geçen bir yıla tekabül etmiyor.
Sayfa 14Kitabı okudu