Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
En Yeni Mary Doria Russell Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Mary Doria Russell sözleri ve alıntılarını, en yeni Mary Doria Russell kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Fikirler birbirlerini, kitaplar da unuttum sandığınız eski satırları çağırır. Bu kitabın başından sonuna Jose Saramago’nun Ölüm bir varmış bir yokmuş, kitabı bana eşlik etti. Saramago ölümün birden ortadan kalktığı bir şehirde artık kimsenin ihtiyaç duymadığı mezar kazıcı, tabut imalatçısı gibi mesleklerden bahsederken din adamlarının düştüğü
Rakhat'a dönüş...
En beğendiğim bilimkurgu romanlarından birisi olan SERÇE'nin devam kitabı...
Tanrı ile bağlarını koparan Peder Sandoz'un, bir anlam arayışı içerisinde Rakhat gezegenine dönüş yolculuğunu okuyoruz. Elbette ilk seyah sonucu yeni dünyada yarattıkları değişimlerin ışığında...
Genelde devam kitapları ilkinin gölgesinde kalsa da, bu eser asla ilkini aratmadı, yine müthiş bir keyif ve merakla okudum.
"İşaretlere ve harikalara her zaman şüpheyle yaklaşılır ve belki de olması gereken budur. Kesinliğin olmadığı yerde inanç salt fikirden çok daha fazlasıdır; umuttur."
"Peygamberler, "Merhameti sevin" diye öğütlerdi. "Adaletli olun". Paylaşılacak çok şey vardı! Yine de, kendi gezegeninin tarihi neredeyse hiç durmadan devam eden savaşlardan ibaretti ve trajik bir sıklıkla, savaşların kökeni hararetli dinlerin ve sorgusuz sualsiz inançların derinliklerinde gizli oluyordu."
"Kimse bilerek kötülük yapmadı. Hepimiz elimizden gelenin en iyisini yaptık. Öyle bile olsa, her şeyi nasıl da berbat ettik..."
"Gençsin Peder ve genç adamlara özgü kusurların var. Kuşkusuzluk. Miyopluk. Pragmatizme karşı küçümseme duygusu."
"Bu bir felaket... Ekolojiyi tamamen bozmuşlar. Her şey değişikliğe uğratılmış... Tarım! Bir gezegen daha cehennemin dibini boylamış..."
416 syf.
8/10 puan verdi
2019 yılında, Arecibo Radyo Teleskobu çalışanlarından biri, Alfa Centauri'den gelen bir sinyal fark eder. İncelendiginde, bunun bir şarkı olduğu keşfedilir. Akıllı bir yaşam formuna işaret eden bu gelişme sonucunda, 8 kişilik ekip, daha sobradan Rakhat denilecek olan bu yeni gezegene doğru 'Tanrının şanını yüceltmek' amacıyla yola çıkarlar.
.
Bilim kurgu okumaya aşırı mesafeli dursam da bu eseri çok fazla öneri alınca artık okuyayım dedim. İyi ki okumuşum! Barındırdığı felsefe ve din temalı bölümler beni mest etti. Düşündüren okumaları seviyorsanız mutlaka tavsiye ederim. Yıl bitmeden devam kitabını da okuyacağım.
Herşey uzaydan gelen düzensiz sinyalleri tarayan Arechibo radyo vericisindeki görevlinin şarkışı fark etmesiyle başladı. Şarkı Rakhat adı verilen bir gezegenden geliyordu ve tek kelimeyle olağanüstüydü. Aralarında üç cizvitin bulunduğu sekiz kişilik mürettebattan oluşan Rakhat misyonunun yola koyulması fazla zaman almadı... Cizvit bilim adamları dinlerini yaymaya değil öğrenmeye gidiyorlardi...
.
Daha ilk sayfadan birşeylerin ters gittiğini okuyorsunuz fakat nedenini son 30-40 sayfada öğreniyorsunuz merak unsuru guzel işlensede uzatılan çok yer vardi.
Yazar sadece din eleştirisi yada güzellemesi yapmış diyemem çünkü aslında ikisi birden vardı...
Şimdi gelelim asıl düşünceme...Ben çok sevemedim. Bilim kurgu okumaya bayılırım fakat bu kitapta o tadı alamadım pek sanki bilimkurgu diye fısıldamışlar o kadar . Uzatılan çok yer var dedim ya geçiştirilen, mantiksiz da çok yer vardi birde çeviriden dolayı havada kalan çok cümle vardı.Sonuc olarak yazar eğer kitabı bilimkurgu adı altında değilde edebi roman adı altında yazsaydi daha başarılı olabilirdi ...
Serçe, hayatlarının bir döneminde çeşitli acılar ve eksiklikler yaşamış bir grup insanın bir araya gelmesi ve bir arayışa çıkışının hikayesini konu ediniyor. Geçmişinde zor zamanlar geçiren ve hayatını kurtarmaları sebebiyle Cizvit bir rahip olan Emillio Sandoz her zaman Tanrının varlığı konusunda sorgulamalar yapan biridir. Bir gün başka bir gezegenden anlamlı radyo sinyalleri alındığında yanındakilerle birlikte bu gezegene giderek bu arayışına bir son vermek ister. Gezegene gittiklerinde tamamen farklı bir ekosistemle ve farklı canlı türleriyle karşılaşırlar. Bilgi toplamak ve canlıların toplumsal yaşamlarını incelemek için onlarla beraber yaşamaya başlarlar.
Kitabın ilk bölümüne başladığımızda aslında hikayenin sonunu öğreniyoruz. Bölümler zaman atlamalarıyla ilerliyor. 2015-2060-2039 yıllarında meydana gelen olaylar bir ileri bir geri giderek bize aktarılıyor. Russell’ın yazmaya başlamadan önce Antropoloji bilim dalında çalıştığını okuduğumda hiç şaşırmadım. Çünkü gezegeni ve türleri betimlerken, sosyal yaşantılarını ve ilişkilerini anlatırken bunu başarılı bir şekilde aktarabilmiş. Tüm bunların dışında karakterlerimizin iç dünyaları, düşünceleri, psikolojik durumları ve inanç konusu da yoğun bir anlatımla bizlere aktarılıyor.
Oldukça akıcı ilerleyen ve beni hiç sıkmayan bu kitap konusu ve karakterlerin yaşadıklarıyla beni çok etkilemişti. Kitabı sadece bilimkurgu okurlarına değil sosyoloji, felsefe, toplum ve din gibi konularla ilgilenen okurlara da şiddetle öneriyorum.
Kapağına bakarak tıpkı benim gibi "Bu nasıl bilimkurgu olabilir?" dediğinizi duyar gibiyim... Ve son cümlesini de okuyup kapağını kapatırken "İşte unutamayacağım bir bilimkurgu romanı." diyeceğinizden emin olduğum gibi.
Bilimkurguyu, din çerçevesi üzerinden ele almayı başarmış etkileyici bir kurgu. Rakhat gezegeni üzerinden insanlığa eleştirisi öylesine güçlü ki, okuyucusunu fazlasıyla düşünmeye zorluyor.
Ve güzel bir haber daha... Devam kitabı varmış: "Tanrının Çocukları" :)
"Orası geri kalmış, kilisenin her şeye karıştığı, diktatör ruhlu ve cinsel olarak bastırılmış rahiplerin normal insanların yatak odalarına burunlarını soktukları bir Üçüncü Dünya ülkesiydi."
"Biliyor musun? İnsanın iyi ve dürüst olma sebebinin sadece Tanrı inancı olduğu fikri beni gerçekten rahatsız ediyor. Yaptığımı, ödüllendirilme isteği ve cezalandırılma korkusu olmadan yapıyorum. İyi davranmak için rüşvete ya da korkuya ihtiyacım yok."
"Evrenin ölçeği göz önüne alındığında, yaradılışın tek amacının insan olamayacağı belliydi."
"Uykumuzda, unutmayan acı damla damla yüreğimize düşer, ta ki, irademize rağmen, Tanrı'nın acımasız inayetiyle umutsuzluğumuza bilgelik gelene kadar."