‘‘Kötü insanlar, bize davranışlarını gerekçelendirmek için bizim değersiz olduğumuza inanma ihtiyacı duyar.Keşke hepimizin aynı olduğunu fark edebilseler.’’
Filistin'de yaşayan Ahmet'in hem ağlatan hem de güldüren hayat hikâyesi.
Çok güzel bir kitap. Ben 4 günde okumuştum sizlere de tavsiye ederim. Okuduğunuz zaman Ahmet'in babası sayesinde hayata bakış açınız değişecek...
Ve gecenin son kitap yorumu da geçen yıl okuduğum Badem Ağacı olsun. Başlangıçta güzel başlayan kitap giderek beni sıkan ve karakterin bazı hareketleri ve yaşadıkları soğumama neden olmuştu...
Romanımızın kahramanı Filistinli Ahmed Hamid'in çocukluluğundan başlayıp ta yaşlılık dönemine değin geçen zaman diliminde Filistin halkının acı, ızdırap, açlık, sefalet, cesaret ve inanç dolu öyküsünü tüm gerçekliği ile başından sonuna kadar anlatıyor. Yazarın başkahramanı Ahmet Hamid henüz daha 8 yaşındayken yaşadıkları ev İsrailli askerler tarafından yıkılır ve karşı çıkan babası tutuklanır. 14 yıl hapse mahkûm edilir.
Artık kalabalık ailesine bakabilecek evin en büyüğü 8 yaşındaki Ahmed'tir. Kitabı okudukça zavallı çocuk Ahmed'in nasıl büyük bir
adam olduğunu yürek burkularak içinde yaşıyor insan.
Okuma esnasında Filistin halkının 1960'lı yıllardan itibaren, kendi topraklarında var olma mücadelelerine tanık olurken diğer yandan bir babanın oğlu için neleri göze alabileceğini ne acılara katlanabileceğini ve küçük yaşta çok büyük sorumluluklar alan çocukları okuyup hüzünleniyoruz...
Kitapta Ahmet'in eşi ile ilgili küçümsediği bir bölüm vardı orayı hiç sevmedim. Bunun yanında karakterin yaşamının birden değişmesi kısmını da anlayamadım. Tek avuntum sonu bir nevi mutlu bitti :)
Tavsiye ederimm