Hakkında
1 Haziran 1956 tarihinde Romanya’nın Bükreş kentinde doğdu. 1980 yılında, Bükreş Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Rumen Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. 1980-1989 yılları arasında Rumen dili öğretmeni olarak çalıştı, sonra Yazarlar Birliğin’e katıldı ve Critice dergisi editörü olarak çalıştı. 1991 yılında Bükreş Üniversitesi Rumen Edebiyat Tarihi Kürsüsü’ne öğretim üyesi olarak kabul edildi. 1994-1995 yılları arasında Amsterdam Üniversitesi’nde misafir öğretim görevliliği yapan Ca˘rta˘rescu, halen Bükreş Üniveritesi’ndeki görevini Edebiyat Tarihi doçenti olarak sürdürüyor.
Ca˘rta˘rescu’nun yazarlık kariyeri 1980 yılında yayımlanan Faruri, vitrine, fotografii kitabıyla başladı. Şiir, roman ve deneme türünde eserler veren, hemen her kitabıyla ülkesi Romanya’nın önemli edebiyat ödüllerini kazanan Ca˘rta˘rescu, Nobel Edebiyat Ödülü’ne de aday gösterildi. Çevrildiği ülkelerde de büyük ses getiren yazarın en önemli romanları şunlar; Visul (1989), Le rêve (1992), Nostalgia (1993), Travesti (1994) ve Orbitor-2 cilt (1996-2002).
Tam adı:
Mircea Cărtărescu
Unvan:
Romen şair ve yazar
Doğum:
Bükreş, Romanya, 1 Haziran 1956
Okurlar
15 okur beğendi.
69 okur okudu.
6 okur okuyor.
199 okur okuyacak.
4 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Kadın yaşar, erkek yazar.
Sayfa 255Kitabı okudu
Yaşamaya devam etmeyi denemek bana saçma geliyor..
Sayfa 179Kitabı okudu
lanet.
Acı çekerek, başarısızlık ve kasık tuzağının gururlu reddedilişi sonucu gerçek varoluşun ve bilinçli olmanın işkencesi ile çok azı tanışacaktı. Diğerleri yaşayacaklar, birbirlerini sevecekler, çocuk yapacaklar ve onların aptal mutluluklari dışında dünyada başka şeylerin de olduğunu öğrenmeden gebereceklerdi. Lanetlenişimi nefretle, utançla, istihza ile kabulleniyordum.
Sayfa 52
ruhun insanı olmak ya da aptal mutlu bitkiler
Ben ruhun insanıydım, onlar etin insanı; ben okuyan ve insanların yerine geçecek metni yazacak olan, onlar, mutlu ve aptal birer bitki gibi yaşayanlardı.
Sayfa 19
Bir yerlerde, mavi gökyüzünün ötesinde, ışıltılı bir dünya, gerçek ve sonsuz mutluluğun dünyası bulunuyordu; tıpkı diaframın kavisli kasının yukarısında tiksindirici bağırsakların gurultusu ve müstehcen cinsiyetlerin üzerinde akciğerlerin ve kalbin muhteşem mimarisi bulunduğu gibi; bunların üstünde de bedensel bazilikanın tepesinde bir kubbeye benzeyen beynin yumuşak pırlantası göz kamaştırıcı bir şekilde yükseliyordu. Karşısında, kadın saçlarının görkeminin kir ve çapak olarak kaldığı bir dünya vardı; Doğu'nun bahçeleri, çöp çukurları, süsleri ile birlikte matbaanın ilk zamanlarında basılmış kitaplar-çürük bezler ve toprak; çiçekler, kelebekler ve güzel kokulu bulutlar- pis irinler. Biz o hayal edilen ve ruhumuzun özlem duyduğu o dünyanın cehennemiydik ve cehennemin içinden geçen yol, cehennemin dibine kadar olan yol, bizim için ulaşılabilir olan tek yoldu. Alttaki iç organları üstteki iç organlara, cinsiyeti beyne karşı koyan gizli bir simetri vardı ve bu yüzden bir gün yüksek yerlere erişebilmek için kendi lağım çukurumuzun dibinin dibine kadar ulaşmalıydık.
İletiler
Şu an okuduğum kitaplar:(hatırladıklarım)
Travesti
Masumiyet Müzesi
Genç Bir Romancıya Mektuplar
Ölü Bir Evden Hatıralar
Sana Gül Bahçesi Vadetmedim
Büyüdükçe
Notre Dame'ın Kamburu
.
.
biri bana ne tür bir hastalığım olduğunu söyleyesin n’olur...
❝Eğer rüyalar hiç olmasaydı, bir ruhumuz olduğunu asla bilemezdik. Somut, elle tutulur, gerçek dünya var olan tek şey olurdu-bize izin verilen tek rüya; ve tek olduğu için, kendisini bir rüya olarak tanımaktan aciz olurdu.❞
Mircea Cartarescu
Yorumlar ve İncelemeler
