İnsanın en yakınıyla dahi arasında güvendiğine pişman ettirmeyecek kadar ölçülü bir mesafe olmalıdır. Çünkü; kimin ne zaman düşman olacağı belli olmaz.
Eskiden gülünce gözlerimin içi gülermiş, öyle diyor arkadaşlarım. Artık öyle gülmüyormuşum. Haklısınız dedim, sadece anlattığım şeyleri biliyorsunuz yaşadıklarımı değil...
“İçinde fırtınalar kopsa da, karşısındaki insana her şey yolundaymış gibi davrananlar, kavgasını kafasının içinde yaşayanlar, yarasına devayı etrafta değil kimseye sezdirmeden kendinde arayanlar… İşte onlar ender insanlardır; kıymeti bilinesi, her fırsatta yüzü görülesi, ölesiye sevilesi…”