Borges bir büyücü. Borges edebiyat dünyasının babası, atası. Her yazısını okuduğumda, içimde bir burukluk kalır, belki ayrılıktan, belki varoluşun acımasızlığından. Sonsuz olması gereken insanlardan biri de Borges'dir kanımca. Bu sözle hiç abartılı değil. Marquez, Alberto Manguel, Cortazar derken Borges'e gelmemeniz mümkün değil. Hatta Borges'in büyüsüne kapılıp, boş boş aynalara bakıp yüzünüzü incelemeniz, kalbinizin derinliklerini aynadaki yansımada görmek istemeniz çok doğal bir sonuç olacaktır. Bu sonuç sebebe dönüşecek ve başka sonuçlar doğuracaktır. İç dünyanızın dehlizlerinde kaybolacaksınız. Biyografisini okurken bile insan böyle hissediyor. Borges'in Kum Kitabını okumuş ve çok etkilenmiştim. Manguel'in yazdığı bu anı kitabı da çok etkili. Borges'i anlamak için Borges'i tanımanız gerekir, Borges'i tanımak içinse bol bol bilgi toplamanız gerekir. Bu kitap bu iş için ideal. Okurken mutlaka altını çizin, zira Borges gibi bir hafızaya sahip olma ihtimalimiz çok düşük. Böyle biri var ise de önünde saygı ile eğiliyorum.
Not: Kitabı okurken keşke Silvina veya Bioy gibi kişilere ilişkin dipnot bilgileri de verilseydi yararlı olabilirdi diye düşündüm.