terasta bir kadın acıklı ve tırmalayıcı bir sesle Ibni Zaydun'un eski bir şarkısını söylüyordu. "Gözlerin görülmeyeni gördüğünde ve ellerin dokunulmayana dokunduğunda, gözlerin kendi gözlerin ve bedenin kendi bedenin değildir artık; sahiplenilen zavallı sahiplik."