'Bir kutu kitap'ın ekim ayı kitabı olan Son Vagon, kapak tanıtımıyla da sizi kendisine çekiyor. Meksika'da yıllar önce işçi sınıfının çocukları için geliştirilmiş vagon okulların modernleşmenin önünde bir engel olması düşüncesiyle artık kapatılması gerektiğine karar veriliyor. Kararın altına ise işinde oldukça iyi müfettiş şefi Hugo Valenzuela imza atmalı. Önüne gelen yeşil dosyayla Hugo'nun hayatında şimdiye kadar yavaş yavaş ördüğü duvarda bir kapı açılıyor. Bu yeşil dosya ile yazar ince bir kurgu çerçevesinde Hugo'nun yaşadıklarına bakarak, yeri geldiğinde de öğrenci Ikal olup işçi sınıfına mensup bir çocuk olmayı, arkadaşlığı, aşkı, yavaş yavaş hayatın onu pişirmesini anlatarak son vagon okulunun son öğretmeni olan Don Ernesto ve öğrencileri için karar verme anına bizi ulaştırıyor.
Yokluğu ve gelişmeye açık beyinlere yoklukta bir ışık olan öğretmenin varlığının değerini de bize güzelce yansıtan ve gerçeklerden yola çıkılarak yazılmış bu sıcak ve akıcı roman, anlatmak istedikleriyle ve kurgusuyla okunmaya değer olanlardan.
Kusur olarak söyleyebileceğim tek şey birkaç bölümdeki anlatıcı ile yüklemin çekimi arasındaki gözden kaçmış uyumsuzluk ve bazı yerlerde olan fazla/eksik harf hataları. Bunlar anlatımı bozan büyük sorunlar değil ancak her kitap yazım bakımından hatasız olmayı hak eder, içeriğin iyi veya kötü olması yazarın sorunudur diye düşünüyorum.
