Cezmi Ersöz’ün yazılarını yıllarca Leman’da severek okumuştum ama onun hiç kitabını almamıştım.
“Bana Türtçe Bir Ekmek Ver” kitabını bir sahafta görünce, gönülsüz ce de olsa aldım.
İyi ki de almışım. Zira onun bu kadar ezilenlerden, zulme uğrayanlardan yana olduğuna ya dikkat etmemişim ya da unutmuşum.
“Sistemin büyük bir hızla yarattığı bu yeni insan tipi kimdi, nasıl bir şeydi? Düşünmeyen, sorgulamayan, yüzeysel, boş, kayıtsız, ne verilirse onu alan, kolay yönlendirilen yeni bir insan tipiydi bu…” (Sayfa 56) Onun tarif ettiği yeni insan tipi ile ne de çok karşılaşıyoruz.
“Evlat sevgisi taşıyan bir anne, sadece kendi çocuğuna değil, bütün çocuklara, çocuklarını yitiren bütün annelere duyarlıdır. “Ne zaman şehit annelerini görsem oğlum Delil aklıma geliyor. O analara sarılıp ağlamak istiyorum. Evladını kaybeden bilir anacak bu acıyı.” (Sayfa 17) Acılı bir ana böyle derken, siyasilerimizin her gün çıkıp çok insan öldürmekle övünmeleri ne yaman bir çelişki değil mi?
Kitapta hepsi de birbirinden değerli 30 makale var.