“ ‘Umut’ o tüylü şeydir -
Ki ruha tüner -
Ve şakır durur sözsüz bir ezgiyi -
Ve hiç durmaz - hep öter -
Ve - Borada - en tatlı - duyulur sesi -
Fırtına nice şiddetli olmalı -
Ki yıldırsın bunca insanı ısıtan
Bu küçük Kuşu -
En soğuk ülkede işittim onu -
Ve en yabancı Denizde -
Ama - ne Cefalar çekti de - yine
İstemedi - tek kırıntımı bile.”
Bir kalbi kırılmaktan koruyabilsem
Yaşamış olmayacağım boşuna
Bir hayatı acıdan kurtarabilsem
Bir ağrıyı dindirebilsem ya da
Ya da bayılan bir ardıç kuşunu
Koyabilsem yeniden yuvasına
Yaşamış olmayacağım boşuna