En Eski Eugene W. Holland Gönderileri
En Eski Eugene W. Holland kitaplarını, en eski Eugene W. Holland sözleri ve alıntılarını, en eski Eugene W. Holland yazarlarını, en eski Eugene W. Holland yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Deleuze ve Guattari şizofreniyi, kapitalist ekonomi tarafından karakteristik olarak hem üretilen hem de bastırılan özgül bir psişik ve toplumsal işleyiş tarzına göndermede bulunmak için kullanır. en kötü durumlarda -kapitalizm kendi ürettiği şizofreni sürecini onaylayamadığı zaman- sonuç "delilik"tir: süreç olarak şizofreni, kendilik olarak "şizofren"i ve psikiyatrik hastanın ıstıraplarını üreten bir bastırmaya boyun eğer. ancak en iyi durumlarda şizofreni süreci, uygulanabilir toplumsal pratikler biçimini ve dizginlenemeyen, özgür-biçimli insan etkileşimi hazlarını taşır.
Şeylere ve sözcüklere yapışıp kaldığımız sürece, gördüğümüz şeyi konuştuğumuza ve konuştuğumuz şeyi gördüğümüze ve bu ikisinin birbiriyle bağlantılı olduğuna inanabiliriz: Bu şekilde, ampirik alıştırma düzeyinde kalırız. Fakat sözcükleri ve şeyleri açınca, tümceleri ve görünürlükleri keşfedince, sözcükler ve görünüş, a priori olan daha yüksek bir uygulamaya yükseltilir ....
Her değişimin, varlık kazanması için bir süresi vardır; bu süre olayın tüm öğelerinden oluşan bir nitelik olarak deneyimlenir. Örneğin bir idam şunları içerir: Suçlu, kalabalık, cellat, din adamı, hava koşulları, koku, suç, birisinin suçluyla ilişkisi, kalabalığın kızgınlığı, ölüm anına ilişkin beklentiler -tümüyle heterojen koşullar, tek bir bekleme deneyiminde sentezlenebilir.
Dışarıya yürüyüşe çıkan şizofren , analistin divanına uzanmış nevrotikden daha iyi bir modeldir. … bu gezintiler , şizonun yeryüzünü yeniden-keşfetme tarzıdır.
Sayfa 7Kitabı okudu
Hazzın gerçeklik tarafından bastırılması, sınıf hiyerarşilerini ayakta tutan bir artı-bastırma ile tamamlanır; gerçeklik ilkesi, performans ilkesine boyun eğer.
Performans ilkesinin aşamalı rasyonelleştirilmesi (büyük ölçüde burjuvazinin tarihsel katkısı), bizzat performans ilkesinin rasyonalitesinin artık irrasyonel hale gelmesi sonucunu doğurarak, nihai olarak darlığın üstesinden gelinmesiyle doruğa ulaşır
Marcuse'ye göre, Freud'un Oedipus karmaşası ve "ilksel kabile" ve kökensel baba katli miti gerçekten antropolojik ya da tarihsel değere değil, yalnızca "sembolik" değere sahiptir.