Salam, şair, darıxıram, bu təklik
Yenə məni üzüyumşaq tanıdı.
Yenə payız, yenə soyuq, yenə mən
Yenə yerim sobaların yanıdı
Hələ sənə demədiyim bir gerçək
Hələ sənə açmadığım yalan var
Düz bir ildi yuxu yata bilmirəm
Qorxuram ki, yastığımda ilan var
Ağ tük tapdım arasından saçımın
Qoparmadım, saxlamışam, çoxalsın
Otuz ildə cavan qalıb, neynədim?
Canı çıxsın, saçlarımın, qocalsın.
Gəl, bir gün oturaq qədəh-qədəhə
Görək, göz yaşından nə qalır, şair?
İçimdə ən məsum mələklər ölür,
Ən gözəl qadınlar qocalır, şair!
Günel Mövludun “Düşərgə” bioqrafiya romanını oxuyub bitirdim. Əsəri oxumağa bu gün başladım və kitab məni özünə oxutdu.Bu gün də bitirdim.
Kitabı uzun müddət mağazalarda axtarandan sonra yazar xanıma yazıb sifariş eləmişdim.
“Zəhmət olmasa, imzalı kitab göndərin” dedikdən sonra Günel xanım, “kitab Gürcüstandan gələcək mən Norveçdəyəm onu imzalaya
İsraildə Moti Aşkinazi deyilən bir oğru varmış. Adam həm də narkomanmış. Bir neçə dəfə həbs yatıb, çıxıbmış. Sonuncu xırda oğurluq üstündə tutulur, Motiyə ev həbsi verirlər.
1997-ci ildə Moti ev həbsinin qaydalarını pozur. Dəniz sahilində gəzməyə çıxır. Həmin gün tədris ilinin son günü imiş, uşaqların çoxu məktəbdən çıxıb, özünü birbaşa dənizə
Salam, şair, darıxıram, bu təklik
Yenə məni üzüyumşaq tanıdı.
Yenə payız, yenə soyuq, yenə mən
Yenə yerim sobaların yanıdı.
Hələ sənə demədiyim bir gerçək
Hələ sənə açmadığım yalan var.
Düz bir ildi yuxu yata bilmirəm
Qorxuram ki, yastığımda ilan var.
Ağ tük tapdım arasından saçımın
Qoparmadım, saxlamışam, çoxalsın.
Otuz ildə cavan qalıb, neynədim?
Canı çıxsın, saçlarımın, qocalsın.
Gəl, bir gün oturaq qədəh-qədəhə
Görək, göz yaşından nə qalır, şair?
İçimdə ən məsum mələklər ölür,
Ən gözəl qadınlar qocalır, şair!
Xeyirin şərə, kasıbların varlılara, sevginin nifrətə qalib gəldiyi bu filmlərdə biz bir az da özümüzü tapır, öz səfalətimizi rəngləndirmiş, mənalandırmış oluruq.