Luigi Pirandello Sözleri ve Alıntıları
Luigi Pirandello sözleri ve alıntılarını, Luigi Pirandello kitap alıntılarını, Luigi Pirandello en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.kendime ait herhangi bir gerçekliğim yoktu
Ne yazık ki hayatıma herhangi bir biçim vermeyi asla bilemedim. Gerek içimde kendimi başkalarına ya da kendime kanıtlamak ve bir şeylere direnmek isteği doğuracak herhangi bir engele karşılaşmadığım; gerek ruhum her an, bir an önce düşündüklerinin ve hissettiklerinin tam tersini düşünmeye ve hissetmeye, yani sıklıkla birbirine ters ve ısrarcı düşüncelerle her zihinsel ve duygusal biçimlendirmeyi parçalarına ayırıp yok etmeye fazlasıyla yatkın olduğu; gerekse kendimi başkalarının iradelerine teslim edip alacakları kararlara razı olmaya -ki zayıflıktan değil de, karşılaşabileceğim zorluklar karşısında vakitsizce, erkenden boyun eğişim ve boş vermişliğimden dolayı böyle yapıyordum- eğimli bir yaradılışta olduğumdan, asla kendime özgü ve özel bir biçimde olmayı kararlılıkla istemedim.
Ve bakın bu yüzden başıma neler geldi! Kendimi tam olarak tanımıyordum; kendime ait herhangi bir gerçekliğim yoktu; hayatım sürekli birbirini izleyen yanılsamalardan ibaretti, neredeyse bir sıvı gibi akışkan, bir metal gibi dövülgen bir haldeydim; beni yalnızca başkaları tanıyor ve bunu kendilerine göre, bana atfettikleri gerçeklik doğrultusunda yapıyorlardı; her birinin bende gördüğü Moscardaların hiçbiri, kendim için bir hiç olan ben ile örtüşmüyordu; nitekim tekrar altını çizmek isterim ki, o pek çok Moscarda’nın her biri, kendi gerçekliğime sahip olmayan benden çok daha gerçekti.
İç dünyanızla yaşıyor ama dış dünyada yürüyorsunuz.
Adalet zenginlere göredir :D :D :D
- yargı mı oğlum ?
tanrı seni kurtarsın !
adalet fakir fukaraya göre değildir ..
...
İçimdeki bu yabancıya nasıl katlanacaktım?
...
Sayfa 25Kitabı okudu
Birisi intihar etse kendi gözünde mi ölü olur yoksa başkaları için mi ?
Sayfa 158Kitabı okudu
...hiçbir şey, herkes için aynı olamaz; her şey, her birimiz için sürekli değişebilir ve nitekim değişmektedir de.
Sayfa 78Kitabı okudu
Alzheimer
Ayni kalayım ama ruhumu karartan şeyleri hatırlamayayım.
Sayfa 22 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bir pencereden bakarsın dünyayı seyredersin ve her şeyin sana göründüğü gibi olduğuna inanırsın.
Sayfa 229Kitabı okudu
...herkes onlar gibi görsün, duysun, düşünsün ve konuşsun istiyorlar.
Sayfa 153Kitabı okudu
Ah, bir taş misali, bitki misali bilinçsiz olsak. Adımızı bile hatırlamasak!
Eylemler ve biçimler aklınıza gelebilecek en adaletsiz hapishane
Zaman ve mekan: İhtiyaçlar. Kader, şans, rastlantılar: Hepsi de hayatın tuzakları. Var olmak istiyor musunuz? O halde böyle olacaksınız. Soyut olarak var olmak mümkün değil. Varlığımızı bir şeklin içine sığdırmak ve bir süre sonra da aynı şeklin içinde son bulmak zorundayız, burada ya da orada, öyle ya da böyle. Ve her şey, var olduğu sürece o biçimde olmanın, böyle olup da öbür türlü olamamanın cezasını da beraberinde taşır.
sen hiç, hiç oldun mu ?
.. ruhum dünyalarla ya da çakıl taşlarıyla dolu..
Sayfa 11 - MoscardaKitabı okudu
Benim sizin gözünüzdeki gerçekliğim, sizin bana verdiğiniz biçimden ibaret, ama bu yalnızca sizin gerçekliğiniz, benimki değil; diğer yandan sizin benim gözümdeki gerçekliğiniz, benim size verdiğim biçimden ibaret, ama bu yalnızca benim gerçekliğim, sizinki değil; ve benim için tek gerçeklik ise, benim kendime vermeyi başardığım biçimden ibaret.
Hahhaha
Kır havası karıma iyi gelir muhakkak. Onu görünce ağaçların bazıları belki yapraklarını döker, kuşlar belki cıvıltılarını keser, insallah pınar kurumaz.
Kendimi kendi içimde görmek yerine kendinin ben tarafindan görülmesini sağlamak
“Şimdiki durumum farklı mı, yoksa hâlâ aynı mı? Gözlerimi kapalı tuttuğum sürece iki kişiyiz: Burada ben ve aynada o. Gözlerimi açnğımdaysa benim ona, onun da bana dönüşmesini engellemeliyim. Onu görmeli fakat onun tarafından görülmemeliyim. Bu mümkün mü? Ben onu görür görmez o da beni görecek ve böylece ikimiz de diğeriyle yüzleşmiş, tanışmış olacağız. Teşekkür ederim, kalsın! Oysa ben kendimle yüzleşmek, tanışmak istemiyorum; isteğim onu benden ayrı olarak tanımak. Mümkün mü bu? Uğruna en fazla çaba göstereceğim hedef şu olmalı: Kendimi, kendi içimde görmek yerine, kendimin ben tarafından görülmesini sağlamak; bunu aslında kendi gözlerimle fakat sanki başkasının -o herkesin gördüğü ve benim göremediğim başkasının- gözünden görülmüşüm gibi yapabilmek. Haydi o zaman, sakin olalım, tüm yaşam belirtileri kesilsin ve herkes dikkatini buraya versin!”