Luis Bunuel Sözleri ve Alıntıları
Luis Bunuel sözleri ve alıntılarını, Luis Bunuel kitap alıntılarını, Luis Bunuel en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sıkıntıların en kötüsü: Yaşamak...
Bir kültürün sınıflandırıcı bedeni her zaman çifttir, daima olumsuzuna, tersine göre inşa edilmiştir.
Farkına varmadan psişik kafeslerimizde keyfimiz yerindeymiş gibiyiz. Bunu özgürlüğe tercih ediyoruz; asla anlamadığımız veya arzulamadığımız bir deneyime ve isteğe.
Eğitim ve kültür, şiddetin sonuçlarıdır.
Bizler, hiç kuşku yok ki çok eski bir düzenin son temsilcileriydik.
Özgürlük Hayaleti'nin açılış sahneleri, Napolyon savaşları sırasında, Fransız cumhuriyetinin eşitlikçiliğinin yeni gelen imparator tarafından boğazlandığı bir zamanda gerçekleşir. Goya'nın 3 Mayıs, 1808 adlı tablosu, Fransa'nın güneydeki komşusu üzerinde egemenliğini ne kadar ileri götürebileceği anı abideleştirir.
Toplum kötüden daha kötüye gidiyor. İnsanlar birbirlerini daha önce de öldürmüşlerdi, fakat şimdilerde yaptıkları gibi sınırsız ölçekte değil. Bilimsel ve teknolojik zamanlarımızda, insanlar hala ahlaken mağara adamları gibi. Geçmiştekinden daha da kötü şekilde. Daha çok sülfür yüküyle hem de. Peygamberi oynamak istemem ama bence nihai felakete yaklaşıyoruz. Atom bombası değilse, çevrenin yıkımı olacak. Şiddetin nasıl kamulaştığına bakın. Enformasyon fazlalığı bir salgın hastalık gibi. Günümüzde teröristler televizyon yıldızlarından daha ünlüler. Biz kendi yüzyılımızda diktatörlüğü bitirebileceğimizi düşündük. Ama biri biterken iki tane daha ortaya çıktı. Kirli hava, gürültü ve kaydedilmiş müziğin kabusu ve şehirlerdeki kaos. Toplumsal ilerlemeye artık inanmıyorum. Sadece Nazarin gibi birkaç istisnai bireyin iyi niyetine inanabilirim, başarısız olsalar bile.
Tüm söyleyebileceğim, Guernicayı hiç sevmediğimdir. Oysa asmasına bile yardım etmiştim. Hiçbir şey hoşuma gitmemişti bu tabloda. Ne eserin tumturaklı atmosferi ne de resmin, ne pahasına olursa olsun politikleştirilmesi. Alberti ve Jose Bergamin de benimle aynı olumsuz izlenimi paylaşıyorlar. Yeni farkına vardım bunun. Üçümüz de seve seve Guernicayı yok etmeye gidebilirdik. Ama bomba koymak için oldukça yaşlı sayılırız.
Yaşadığımız an çok kısa. Ve sıkıntılarla dolu. insanın ölümüne karşı hiçbir çözüm yok.Ve mezarından geri dönebilen hiç kimse görülmemiştir .
Her şeyi yakıp yıkan çağımız, barları olsun korumayı beceremiyor!
Ölüm, varlığını her zaman hissettirirdi. Tıpkı ortaçağ da olduğu gibi, ölüm yaşamın bir parçasıydı.
Birçok insan gibi, benim de düş gücüm ve gerçeklerim arasında derin bir uçurum bulunabilir.
Anma olayı adına yapılan tüm törenleri ve tüm büyük insan heykellerini yapmacık bulurum. Ne işe yararlar ki? Yaşasın unutmak! Saygınlık yalnızca sessizlikte vardır bana göre.
...kendimi, her yaşımda sınav vermek zorunluluğunda görüyorum. Sınavları başardım sanırken böyle olmadığını anlıyorum. Yeniden girmem gerekiyor ve tabii ki bilmem gereken her şeyi unutmuş oluyorum.
Ölüm ve din. Var olma ve güç.
Buna karşılık, yaşama sevinci hep daha üstün gelir. Zevklerimiz ve o önünü alamadığımız isteklerimiz doyuruldukları oranda daha da kuvvetlenip yoğunlaşır. Engeller isteği körükler.