Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
M. Özgür Mutlu
M. Özgür Mutlu Yorumları ve İncelemeleri
M. Özgür Mutlu yorumları ve incelemelerini, M. Özgür Mutlu kitabı hakkındaki okur görüşlerini , M. Özgür Mutlu puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Günaydın!
Güzel bir gün ve kitaplarla güzelleşen vakitler diliyorum.
Yazarın kalemi ile tanışma kitabım oldu bu güzel eser. Deniz çocuğu, deniz aşığı beni öyle güzel bir atmosfer içerisine aldı ki kitap nasıl başladı, nasıl bitti bilemedim. Okurken Halikarnas Balıkçısı 'nda yaşadığım benzeri duyguları yaşamak güzeldi. Buram buram mavi deniz kokusu...
Kurgu, balıkçı kasabasında mahsur kalan bir kaptanın ve üç araştırmacının hikayesini anlatıyor. Sismik-1 adlı gemiyle ilgili ilginç bir geçmişe sahip olan bu kitap, deniz ve denizciliğe dair sıra dışı bir kurgu sunuyor.
İnsan okurken kendini bir kaptanın seyir defterini okur gibi hissediyor. Özgür Mutlu'nun içten anlatımıyla kurgu okumaktan çok daha fazlası... Adeta canlı bir hikayeyi yaşıyormuş gibi...
Öncelikle kitap kapağının tasarımı ile beni etkileyen, okurken içerisine alıp götüren , hem kurgu hem de edebi anlatım olarak başarılı bulduğum bu kitabı siz okur dostlarıma tavsiye ederim.
296 syf.
9/10 puan verdi
“Biz gidiyoruz, dağılıyoruz başka gemilere. Denizden başka vatanımız yok, gemilerden başka evimiz yok. Denizin sakin ya da hırçın dalgaları üstünde olmazsak ancak kara toprağın altında olabiliriz demektir bu.”
Okumaya başlamadan böyle değişik bir konusu olacağını düşünmemiştim ancak okumaya başlayınca hem sürükleyici hem de ilgi çekici bir maceraya katılıyorsunuz. Her şeyden önce kitabın kapağına bayıldım.
Kitap kapağı sanki mektup okuyacakmışız izlenimi vermişti bana ilk başta. Bir mektuptan da öte bir seyir defterinin içinde yazılanları okuyoruz. Tabii ki sadece seyir defterinde yazılanlar değil kitap farklı kollardan ilerliyor diyebilirim.
Üç araştırmacı geminin arızalanması sonucu gemide mahsur kalması, geminin tamirinin belki de hiç olmayacak olması üzerine yaşananları okurken, diğer yandan da seyir defterini, bundan çok önceleri dayanan Sismik-1 'in hikâyesini okuyoruz.
Kitabın bölümlendirilmesi, bölümlerin içindeki başlık sınıflandırılması çok iyiydi. Okunanlar hiçbir şekilde karışmıyor, hepsi bir bütünün parçası olarak tamamlanıyor.
Yazarın aynı zamanda öykü kitabını da okumuştum önceden. Oldukça başarılı öykülerinin yanına bir de başarılı bir roman eklemiş bu kitabıyla. Ben normalde öykü okumayı severim ama yazarın romanının tadı başka olmuş diyebilirim. Yazarla tanışma kitabı olarak bu kitabı tercih ederseniz pişman olmazsınız.
Ayrıca denizcilikle alakalı terimler olur, okumam zorlaşır belki diye düşünmüştüm ama hiç öyle olmadı. Tabii ki bazı terimler var ama yazar bizi terime boğarak hem konuyu hem de anlatımını sekteye uğratmamış. Kesinlikle tavsiyemdir.
Karton Ev, M.Özgür Mutlu ile tanıştığım kitap oldu.Varlık Yayınları'ndan yayımlanan diğer öykü kitabı, Van Gölü Ekspresi, 2011 yılı Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü'nü kazanmış.Karton Ev ,imgesel anlatımın hâkim olduğu Ay'ın Düşü ve Ay Vatandaşı isimli iki öykünün başta ve sonda yer alarak, sarıp sarmaladığı toplam 16 öyküden oluşuyor.Diğer öykülerde genel olarak gerçekçi anlatımın kullanıldığını ve ben anlatıcının daha çok tercih edildiği söylenebilir.M.Özgür Mutlu, kullandığı güzel Türkçe ve yalın anlatımı ile okuyucuyu öykülerin içine çekmede hiç zorlanmıyor.Seçtiği konular, yaşamın içinden olmakla birlikte, çoğumuzun kafasını çevirdiği, kanıksadığı, acı ama, alıştığı şeyler.Sahile vuran mülteciler, iş kazaları, cinsel tacizler,deprem, işsizlik, aşk gibi...
Kullandığı ayrıntılarla, okuyucuyu ince ince dürtüyor, algı değişikliği yaratıyor.Âdeta alışmanız normal değil, düşünmelisiniz, şaşırmalısınız diyor.Çok sevdim Karton Ev'i.
Bir dilim ay, garaville toplayıcısı, kıyıya vuran makosen bir pabuç, bir keman, balıkçı Mori, karton ev ve bukalemun, amcamın midesinde yaşayan baba, ruhumun inşaat alanı, Madımak, cenaze arabası, tünel, dağın kalbi, kiralık mezar, Vukuat Mirzat, nefes gibi Nefise, korsan, takma bacak, melatonin, panik atak, güneş tutulması, ay vatandaşı... Beklediğimiz o gün geldi. Geldi mi? Belki...
Felsefe öğretmenimin bana bir hediyesi olarak gelen bu kitabı ne kadar 1 aylık bir sürede bitirmiş gibi görünüyor olsam da sadece aslına bakarsanız 2 günümü aldı.
~ Kitap tek bir öykü kitabı değil 5 farklı öyküyü içeriyor. (Sondaki öykü ise 3'lü bir zincirleme)
~ Kitapta daha çok ülkenin melankolik, karamsar, kötü, yalancı, vb. yönleri işleniyor.
~ Her öyküsünde farklı bir temayı, kişilikleri, yerleri ve coğrafyaları işleyen kitap gerçekten beni içine çekti.
~ Türk bir yazar tarafından kaleme döküldüğü için bazılarımızın kendi çevresinde de yaşanan olayları görebileceğine eminim, yazar gerçekten iyi yansıtmış.
~ En sevdiğim bölüm "Su Üçlemesi" olan 3'lü öykülemeydi, okurken o kadar dalmıştım ki zamanın nasıl geçtiğini fark edememiştim ama yazar öyküyü bizim kafamızda mı bitişini şekillendirmek istedi bilmiyorum. Fakat tam böyle olaylar çözüldü-çözülecek kıvamına geldiğim anda pat diye öykü bitti ve ben de bitmemişlik hissi uyandırdı.
- Özet olarak; kitap bana umduğum şeyi güzel, yalın bir dille, anlaşılır, sürükleyici ve kalıcı bir etkiyi bırakmış oldu.
Keyifli okumalar dilerim...
2011 Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülü’ne öykü dalında Van Gölü Ekspresi ile layık görüldükten sonra Karton Ev ve Dünyanın Çivisi adlı kitaplarıyla adından söz ettiren yazar şimdi Dönme Dolap Düşleri ile birbirinden güzel onüç öykünün yer aldığı bir esere imza atmış.
Dili yalın ve etkileyici. Benim öyküleri okurken hissettiğim duru bir gerçeklik duygusuydu. Sanki her bir öykünün karakterleri bir yerlerde yaşamlarına devam ediyorlar ve yazar onların hayatından bir kesiti ustalıkla çekip almış ve hiç süslemeden olduğu gibi aktarmış. Keşif öyküsünde kendimi arazi keşfine çıkmış ekibin bir parçası gibi hissederken; bir diğer öyküde o gökyüzüne atılan topu bekleyen çocuklardan biriydim.
“Top uçtukça uçuyor. Topun bir daha geri dönmeyeceğine, uzay boşluğuna ulaşıp başıboş halde sonsuzlukta dolaşacağına dair bir korku beliriyor içimde.”
Akıp giden onüç öykü ve birbirinden farklı hayatlar. Siz de o hayatlara dokunun, okuyun.
M. Özgür Mutlu, karakterlerinin iç ve dış dünyasına tümüyle hakim olup derinden, fakat o derinlikle okuru boğmadan yazan bir yazar. Üçüncü kitabı olan ve Sel Yayınları’ndan 2018 yılında basılan “Dünyanın Çivisi” kitabında Mutlu’nun üslubunu iyi anlamda basit tutması, öykülerindeki konuların daha fazla öne çıkarak okuru olay akışında tutmasına olanak tanımış. Her öyküde sivrilen bir duygunun bazen kenarından gezinerek, bazense tam göbeğinden akışı sürdüren yazarın, kurgu hakimiyetinin bir okur olarak tam yerinde olduğunu düşünüyorum.
“Dünyanın Çivisi” kitabında 5 öykü bulunuyor ve konular tek karakter üzerinden ilerliyor, son öykü olan “Su Üçlemesi”nde ise, aynı konu 3 farklı karakterle akıyor. Açıkçası, olaylar karşısında karakterlerin farklı tutumlarını izlemek oldukça keyif verdi, çünkü aslında her durum bir “karakter meselesi”ni ele alarak, karakterler arası geçişlerdeki duygudurum farkını da yansıtıyor. Ayrıca, Su Üçlemesi’nde ele aldığı konunun özellikle ilk karakterin hikayesiyle olan bağlantısı üzerine de merak yarattığını ve daha uzun olsa okutacak noktaya getirip orada bıraktığını da söyleyebilirim.
Kitaptaki en sevdiğim öykü, “Biladerler Birahanesi” oldu. Öykü boyunca karakterle geliştirilen empati duygusuna merak da ekleyerek öykünün sonuna kadar taşıması ve sonunda ise tüm o duyguları olduğu yerde noktalamasının, yazarın okuyucu ile olan ilişkisindeki çizgiyi de hissettirdiğini düşünüyorum. Nihayetinde öyküler, yazarın kaleminden çıkan kadar, fakat bu noktada yazar, bu gerçeği öyle olağan bir serimin ardından hissettiriyor ki, okuyucuya o sonu saygıyla kabul etmek düşüyor.
"Küçük bir balıkçı kasabasında mahsur kaldık." diyerek başlayan bir roman. Kitabın burnum buram deniz kokacağının sinyalini daha en baştan veriyor. Bir kaptanın seyir defteri, anlatıcının izlenimleri ile harmanlanıp kurguya yansıyor. Hoş öyle içten bir anlatım ki kurgu okumaktan öte bir his bırakıyor. Adeta canlı bir hikaye...
1942'den günümüze ulaşan, son adıyla Sismik-1 gemisinin hikayesi anlatılıyor. Şimdilerde İstanbul Teknik Üniversite'sinin eğitim gemisi olan bu geminin öyküsü ile, farklı pencereleri aralamış yazar. Geminin tarihinden, Knidoslu Afradit'e uzanan bir serüveni bir solukta okuyoruz. Mitler, satranç hamleleri derken ilmek ilmek örülmüş bir roman bizi karşılıyor.
"Düzleştiren ve karıştıran, çökerten ve kıran, ah bizi umursamayan ve her şeyi kendine kayan ve tabii kılan doğanın kibirli güzelliği. Biz de az kibirli sayılmayız hani, toprağı, ağaçları, hayvanları, göğü ve denizi bizim için yaratılmış sanıyoruz. Denizde bir kum tanesi oluşumuzu görmüyoruz."
Ve en önemlisi, su gibi akan bir kurgunun yanında bu paragraftaki gibi verilen mesajlar çok kıymetliydi.
*Etrafımıza örülmüş duvarların korkusunun,
*Devlet elinin değdiği her yerde var olan, yerleşmiş, yerleştirilmiş olan korkunun,
*Karşı çıkmamız gereken sözlerin, davranışların, olayların karşısında tedirgin olmanın dahi kendini suçlu hissettirdiği yönetimlerin karşısında itiraz etme korkusunun,
* Ve üç yaşamı birbiriyle buluşturan heyecan dolu bir serüvenin hikayesi Dünyanın Çivisi.
Bu bir kaybın bulunuş hikayesi. Sadece asırlardır kayıp olan Afrodit'in bulunuşu değil; aşkın, güvenin, yuvanın, istikametin bulunuşu.
Ama aslında kayıpların da hikayesi. Kaybolan aşkın, güvenin, yuvanın, hayatların hikayesi.
Nasıl mı? Mevzu derin, denizler kadar.. Anlatmaya çalışayım.
Bir gemi düşünmeli önce. Ruhu kaptanında, binlerce yıl önce var olmuş. Ägir, Hercül, Hora ve Sismik-1 adlarıyla senelerce engin sularda seyretmiş. Afrodit'i ararken nelere nelere tanık olmuş. Forsaların özgürlükleri için canlarından olmalarına, sözde özgür insanların çalışma şartlarının onları öldürmesine, üstün olduğuna inanan ırkların başkalarına hayat hakkı tanımamasına, kendileri her türlü lükse sahipken bazılarının vatandaşının hayatını koruyabilecek en basit önlemleri bile lüzumsuz saymasına… Daha saymaya gerek yok sanırım, anladınız siz mevzuyu.
(Mitolojik ögeler içerdiğinden bu konuyu sevenlerin dikkatini çekebilir aynı zamanda.)
Kitap dörtlü anlatıcı ile ilerliyor. Başta hangisi, kimdir anlamasamda hemen sonrası kimlikler oturuyor. Sismik-1 gemisinin kaptanı ile çalışanlarından Aras, Sevgi ve Faruk bize olayları anlatıyor.
Deprem hadisesi tam zamanına denk gelmiş ve asbest sadece işçilerin değil şu an deprem bölgesinde yaşayan bütün insanlarımızın sorunu. Üsküdar deniz faciasını duymamıştım, çok üzücü bir olaydı o da.
Yazarın daha önce yine @ithakiturkce 'den Dönme Dolap Düşleri adlı öykü kitabını okumuştum. Dopdolu, şahane bir roman olmuş. Emeğine sağlık yazarımızın.
Dünyanın Çivisi kısacık bir çağdaş öykü. Özellikle verdiği toplumsal mesajlar yerinde ve başarılıydı. İlk öykü "Fotoşop", sadece öykü olarak sıradanlaştırmamak lazım,verdiği toplumsal mesajlarla ne de güzel bir örnek olmuş dedirtti. Devletimiz var olsun köyün birine park yapıyor. Açılış yapılacak ee resim çekilmesin mi bakanlarımız çocuklarla?Çekilsin tabii çekilmesine de, çocuklar nerede? Bakınıyorlar koca köyde tek bir çocuk var. Sinirleniyorlar haliyle. Park ıssız,çocuk yalnız,haliyle çürümeye terk ediliyor. Canım devletim,sevgili milletvekillerim yaptı mı yaptılar. Neyse ben ikinci öyküdeki gibi Hıpp,tuttum dilimi...Son öykü düşle gerçek arası bir üçleme. O da sorgulamaya itiyor biz okuyucuları.
Hayatın içerisinden çıkmış 13 öykü karşılıyor sizleri bu kitapta. Her öykü ayrı bir dünyanın kapasını aralarken yaşamın tozlu yolunu okuyucunun önüne seriyor.
""Keşke dönme dolaba binsem, beni uzaklara götürse."
Götürmez, dönme dolap hayat gibi, başladığın yere döndürür. Yükseltir alçaltır ama bir adım ilerletmez."
"Dede
Çağdaş öykü okumalarım arasına ilk defa aldığım M.Özgür Mutlu’nun dünyanın çivisi kitabını ilgiyle okudum. Birbirinden bağımsız öyküler halinde yazılmış olan kitap öykü severlere hitap edecek tarzda bence. Kitabın son öyküsü su üçlemesi içerisinde 3 ayrı karakterin üç ayrı öyküde nasıl bir araya geldiğini ve dünyayı ilgilendiren bir sırrın hayatı yaşama kaygısı içinde olan insanlarda nasıl etkiler bıraktığını gözler önüne seriyor yaşama telaşı mı dünya kahramanlığımı sıradan insanların kahraman olabilme süreçleri ️
"Dünyanın Çivisi" Sel yayınları'ndan çıkan 95 sayfalık çağdaş hikaye-öykü katogorisine koyabileceğiniz 3 temel öyküden oluşuyor .
Kitabın içerisindeki bazı hikayeleri daha ilgiyle okudum,ilk hikaye "Fotoşop " bu hikâye devletin köye oyun parkı kurmasıyla başlıyor, köyde parkın sefasını sürebilecek tek bir tane çocuk