Tesadüfi karşılaşmalar diye bir şey var ki çok büyük avantajdır, kaybettik onları. Mesela nasıl kaybettik? Eskiden tanıdığım insanlarda şöyle bir şey vardı: “Nasıl evlendiniz yengeyle?” derdik. “Annem minibüste karşılaşmış tanışmış, sohbet etmişler.” yada “Annem bir kız görmüş beğenmiş, 'Bir tanışın bakalım beğenirsin sende belki. dedi. Tanıştık, beğendik, evlendik.” Minibüsteki bir karşılaşma. Minibüste giderken bekliyorlar. O sırada konuşuyorlar, birbirlerini seviyorlar, tanışıp evleniyorlar. Böyle çok hikaye var. Beklenen zamanları değerlendirmek bunlar. Veya bana şöyle şeyler çok gelir: Çocuğunu getirir anne. Derim ki “Nereden ulaştınız bize?”, “Otobüste birisiyle tanıştım. “Senin çocuk çok hareketli, bir psikoloğa göstersen iyi olur. dedi, öyle getirdim.” der. Böyle psikolog tavsiyesi, eş tavsiyesi alıyor insanlar tesadüfi karşılaşmalar sayesinde.