Gülümse
Kentlere
Ciddi adamlara
Ve atom bombalarına gülümse
Yorulunca başını gökyüzüne koy
Ve kal öylece
Bizi bırak
Bize aldırma
İçimizden denizler
İçimizden acılar
İçimizden bin parçaya bölünmüş yüzler geçsin bırak
Tut ki çılgın bir hızla dönen şu yaşlı dünyamızda
Bir tek sen kaldın
Bizim dağları
Dağların da bizi sevdiğini bilen
O halde ne düşündüğünü bilmesinler
Gülümse
Biriniz birkaç yıldız taksın gökyüzüne
Biriniz çay hazırlasın
Biriniz akşam olsun
İçinizde atların öldüğü müzik susunca
Biriniz çocukluğuna sarılıp kuyuya insin
Biriniz onun uzattığı şiiri okusun
Ağlamak gerekiyorsa biriniz ağlasın
Biriniz akşam olsun yeniden
Biriniz yağmuru dansa kaldırsın