En Beğenilen Nilgün Turan Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Nilgün Turan sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Nilgün Turan kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ben ne gidebilmişim, ne de kalabilmişim; hiçbir yere, hatta kendime bile ait olmadan yaşamışım."
Sayfa 400 - HayriKitabı okudu
Yaşamın bilgeliği sonsuzdur; öğretmek için, akla hayale gelmeyen yollar ve öğretmenler kullanır; ta ki, anlatması gereken her şeyi anlatana, öğretmesi gereken her şeyi öğretene kadar...
Sayfa 321Kitabı okudu
"Şu hayatta kimseden hiçbir şey, hele hele duygu, asla dilenmeyeceksin. Biliyorum gönül bu ister; koca sevsin, kaynana ilgilensin, ana şefkat göstersin, baba sırtını sıvazlasın, çocuklar kadir kıymet bilsin... Ama böyle şeyler zorla olmuyor be kızım, içten gelmesi lazım... İnsan bekleyip de olmayınca, ızdırabı da, mutsuzluğu da, öfkesi de büyük olur."
Sayfa 320 - FatmaKitabı okudu
"İnsanlar aslında olayları hatırlamaz. (...)
Daima yaşattığı duygularla hatırlanır anılar. Duygu yoksa anı da yoktur. İz bırakan olanlar değildir, hissettirdikleridir. (...)
Yani, kardeşinden arabayı alman senin için kıskançlıktı belki, babanların yatağına sığınman korku, top oynaman heyecan, annenin balkondaki görüntüsü öfke ya da ilgi, babanla gittiğin park sevgi... Böyle şeylerdir aşağı yukarı. Fazlası olmaz çocukluk anılarının; nedeni, niçini, başı, sonu... Sadece duyguların izi kalır o kadar. Ama yine de her insanın hafızasında birçok detayıyla yer etmiş bir ilk anı vardır; belki de hissettirdiklerinin yoğunluğu yüzünden..."
Sayfa 22 - Bay HiçkimseKitabı okudu
İz bırakan olanlar değildir, hissettirdikleridir.
Yaşım otuz sekiz ama hâlâ içimde bir yerlerde sevgisiz kalmış bir çocuğun kırılganlığı var. En çok da bunu, kendi çocuklarım benden sevgi beklediklerinde hissediyorum; insan kendisinde eksik olan bir şeyi bir başkasına nasıl verebilir, öyle değil mi?
Sayfa 344 - AliKitabı okudu
İnsan bir ömre birkaç hayat sığdırabilir mi? Buna imkân olsa bile nasıl anlar bir hayatın bittiğini ve tekrar başlaması gerektiğini? Hadi anladı diyelim. Başlayacağı yere nasıl karar verir ve en önemlisi de oranın doğru yer olduğundan nasıl emin olur?
Sayfa 290Kitabı okudu
"İnsan anne babasını seçemez, sadece kabul eder."
Sayfa 285Kitabı okudu
Zaten öfke, insanın kendi eksikliklerini gizlediği mükemmel bir paravan değil miydi? İnsan öfkelenerek gizlemez mi; güvensizliğini, yanlışlarını, sevgisizliğini, hatta bazen de sevgisini...
Sayfa 197Kitabı okudu
"Birçok mitolojik öykü ve öğretide insanlık kin ve kibre karşı uyarılmışsa da, ister kişiler, ister toplumlar arasındaki anlaşmazlıklara bak, en geride daima bu ikisinin zaferi vardır. Bunlar birbirini sürekli besler, birinin varlığı diğerini büyütür ve güçlendirir. Oysa bir çocuk, oyun oynadığı yaşıtının adı dışında hiçbir şeyiyle ilgilenmez; rengiyle, inançlarıyla, zengin ya da fakir olmasıyla.... Yere düşen arkadaşını koşar kaldırır, canı yanan birini gördüğünde üzülür, becerebildiği kadarıyla yardımcı olur, elinden bir şey gelmezse de oturup teselli eder... Böyle davranmasını sağlayansa her bir hücresini dolduran Sevgi'dir."
Sayfa 78 - Bay HiçkimseKitabı okudu
...yüreğinin kışını seyretmeyi bırak, biraz da bahara dik gözlerini..
Sayfa 375
Bu aşk tasvirine ba-yıl-dımm!
“Aşk insana verilmiş en büyük armağandır. Aşkla bakan göz karşısındakinin ruhunu görür; bu bazen bir insan, bazen bir çiçek, bazen bir çocuk, bazen de kimsenin dikkatini çekmeyecek kadar çirkin olan herhangi bir şeydir. Bakılan her ne olursa olsun, görmeyi becerebilenin karşısında en çıplak, en saf haliyledir; gizleyecek bir şeyi yoktur, çünkü özü ortaya çıkmıştır. Öz daima çok güzeldir, benzersizdir... Bundan sonrası yaşamayı anlamlı, hatta gerekli kılacak gerçek bir mutluluktur. Ama çoğu kadın-erkek ilişkisinde durum bundan çok farklı; insanlar kabuğu görüyor ve aşkı buldum zannediyor; oysa aşk tipkı inci gibidir, kabuğun içindedir."
Sayfa 110 - Bay HiçkimseKitabı okudu
Birkaç gün önce baştan sona defalarca okuduğu 
İnce Memed kitabını eline almıştı. Kitabı her okuduğunda kendini Memed'le özdeşleştiriyor, günün birinde onun yaptığını yapıp, çevresindeki bütün Abdi Ağa'lara karşı gelmenin hayalini kuruyordu.
Sayfa 73 - ZekiKitabı okudu