Hakkında
1911’de Girit’te, Kandiya’da doğdu. Öğrenimine Midilli kökenli ailesiyle birlikte yerleştiği Atina’da başladı ve Atina Üniversitesi’nde Hukuk Fakültesi’nde tamamladı. İlk şiirlerini 1935’te Seferis ve Embirikos gibi Ta Nea Grammata adlı dergide yayımladı. Geleneksel Yunan lirik şiirini yenilikçi bir anlayışla canlandırırken Ege’nin doğasından ve folklorundan olduğu kadar Fransız gerçeküstücü şairlerden de yararlandı. 1940-1941 yıllarında Arnavutluk cephesinde İtalyanlara karşı teğmen olarak savaştı. 1948-1952 ve 1969-1971 yılları arasında Paris’te kalan ve birçok önemli Fransız yazarıyla dostluklar kuran Elitis 1960’da Akison Esti adlı şiir kitabıyla Ulusal Şiir Ödülü’nü, 1979’da da Nobel Edebiyat Ödülü’nü aldı. Yirmiye yakın şiir kitabı, denemeleri, çevirilerinin yanı sıra resim çalışmaları da vardır. 1996’da Atina’da öldü.
Unvan:
Yunan Nobelli Şair
Doğum:
Kandiye, Yunanistan, 2 Kasım 1911
Ölüm:
Atina, Yunanistan, 18 Mart 1996
Okurlar
18 okur beğendi.
151 okur okudu.
2 okur okuyor.
46 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Bense ah
Sevdalı bir adamım aradığı tek şey ah kendisinde olmayan
Hangi Taşlar, Hangi Kan, Hangi Demir.
"Hangi taşlar, hangi kan, hangi demir
Ve hangi ateşten yaratılmışız biz
Salt sis gibi görünsek de
Bizi taşa tutsalar ve başlarımız bulutlarda
Yürüyoruz diye şuçlasalar da
Bir Tanrı bilir
Nasıl geçer günlerimiz, gecelerimiz.
Gel birlikte gidelim, dostum, varsın taşlasınlar bizi,
Varsın suçlasınlar başlarımız bulutlarda yürüyoruz
Diye
Onlar ki hiç anlamamışlardır,
Bizim hangi demir, hangi taş, hangi kan ve hangi
Ateşle
Yapılar ve düşler kurup türküler söylediğimizi."
Sayfa 54 - Can yayınlarıKitabı okudu
Uzanmış yatıyor şimdi yanık savaş giysileriyle,
Sessiz saçlarında artık esmeyen bir meltem,
Sol kulağında unutulmanın ince bir dalı
Kuşların birden uçup gittiği bahçeye benziyor
Karanlıkta susturulan bir türküye benziyor
Kirpikleri tam "Hoşça kalın, çocuklar" derken
Ve şaşkınlığın taşa dönüştüğü anda duran
Bir meleğin saatine benziyor...
Uzanmış yatıyor yanık savaş giysileriyle.
Kara yüzyıllar çevresinde
Uluyor korkunç sessizliğe köpeklerin iskeletleriyle
Ve yeniden taş güvercinlere dönüşen saatler
Kulak kesilmiş dinliyorlar;
Oysa gülüşler kavrulmuş, oysa toprak sağırlaşmıştı,
Oysa hiç kimse duymamıştı onun son çığlığını
Ve onun son çığlığıyla tüm evren boşalmıştı.
Ben bugün o dünkü ben değilim
Bana duymayı öğretti rüzgargülleri
Geceleri eritip tersyüz ediyorum sevinçleri
Bir güvercinliği açıp unutuş saçıyorum
Ve çıkıp gidiyorum arka kapısından göğün
Hiçbir şey söylemeden bakışlarımla
Saçlarına karanfil gizleyen
Bir çocuk gibi.
... en yorgun nehir bile
dolanıp bir yerde ulaşır denize.
Sayfa 21 - Adam YayınlarıKitabı okudu
İletiler
Nobel Edebiyat Ödülü
1901 
Sully Prudhomme (Fransa)
1902 
Theodor Mommsen (Almanya)
1903 
Björnstjerne Björnson (Norveç)
1904 
Frederic Mistral (Fransa) ile 
Jose Echegaray (İspanya)
1905
En yorgun nehir bile dolanıp bir yerde ulaşır denize.
Odisseus Elitis
Yorumlar ve İncelemeler
