Rachel Cusk

Yazar Faye, yıkılmış bir evliliğin ardından ek gelir elde etmek için birkaç günlüğüne Atina’ya yazarlık dersi vermeye gidiyor. Çeşitli insanlarla karşılaşan yazarımız basit sorularla insanların iç dünyalarına girme şansını elde ediyor. Sanki “Keşke biri sorsa da anlatsam“ gibi tereddütsüz yaşadıkları psikolojik ve travmatik olayları anlatıyorlar.
İrdelenen konular hem felsefi hem de varoluşsal özellikleri taşıyor.
İnsanların hayatına, buna kendi hayatımız da dahil sadece bir "Çerçeve"den bakıyoruz ama onun dışına çıkmayı cesaret etmiyoruz çünkü konfor alanımız bize güvende olduğumuzu hissettiriyor ve tanımadığımız birçok şeye içgüdüsel olarak mesafeli yaklaşıyoruz. Yazarımız Faye "Çerçeve"nin dışını simgeliyor bu kitapta.
Bol bol altını çizdiğim cümleler var, hem sorgulatan hem de yön gösteren nitelikte bir kitap.
Durgun ama sıkıcı olmayan, dili akıcı ve çevirisi eşsiz güzellikte bir eser.
Kitapla kalın efendim.

Adını çok duyduğum fakat daha önce okuma fırsatı bulamadığım yazarların başında geliyordu Rachel Cusk. Övgü, Çerçeve, Geçiş kitaplarını birçok platformda görmüştüm. Yazarla tanışmama vesile olan kitap ise “Çerçeve” oldu. Kitaba ana hatlarıyla bakacak olursak Atina’ya yazma dersi vermeye giden bir yazarın uçakta yanında oturan yolcuyla başlayan hikayesi Atina’da karşılaştığı başka hikayelerle birleşmekte ve yine yan koltuktaki yolcuyla kitap bitmekte. Bu yazdığım cümleyi eminim kitabın arkasına baktığınızda ya da kitapla ilgili yorumları incelediğinizde kolaylıkla görebilirsiniz. Peki bu kitabı okunmaya değer kılan ayrıntılar nedir?

Öncelikle yazar dili çok başarılı. Ama beni en çok etkileyen şey ise kısa hikayeler barındıran birçok kitabın aksine Rachel Cusk öykünün başkarakterinin ağzından her hikâyeye kendi yorumunu katmış ve bir şekilde yazdığı hikâyeyi en son bir göz olarak kendi değer yargıları çerçevesinde değerlendirmiş. Yanındaki yolcunun hayat hikayesine de bir yorum yapıyor, dil sınıfında gerçekleşen tartışmalara da katılıyor, yazar arkadaşlarıyla fikir alışverişinde bulunuyor. Bu açıdan kitap benim gözümde diğer kitaplardan biraz ayrıldı ve değer kazandı. Kitabın diğer yönleri akıcılığı, samimiyeti, kurgusu oldukça başarılı ve kesinlikle okunmayı hakkediyor. Kısa olan bu öykü kitabının herkes tarafından sıkılmadan okunacağını düşünüyorum.

“Övgü” romanı Rachel Cusk’a ait okuduğum ikinci roman. Daha önce okuduğum “Çerçeve” romanı ile birlikte bir üçlemeye ait bir kitap. Fakat her ne kadar üçleme de olsa kitapları birbirinden bağımsız okumak bence mümkün. Üçlemenin olarak ele alınmasının sebebinin ise, yazarın olayları anlatış biçimi ve romanların kurgusu olduğunu düşünüyorum. Rachel Cusk oldukça sade bir dili olan ve günlük yaşanan olayları kurguda bir sohbet havasında anlatan bir yazar. “Övgü” romanında olduğu gibi “Çerçeve” romanında da yazarın bulunduğu ortamda kendisine anlatılan hikâyeleri yazar ile birlikte dinler durumda buluyoruz kendimizi. Yazar kendisinin konuşmasından çok bize hikâyeler dinletip, üzerine düşünmemizi istiyor. Övgü romanında farklı olan kısım ise hikâyelerin anlatılıp bırakılması. Çerçeve’de yazarın genellikle hikâyelerin sonunda kendi düşüncesi çerçevesinde hikâyelere yorum verdiğini görüyorduk. Böylece kendi düşüncelerimizle yazarın düşüncesi örtüşüyor mu görebiliyorduk. Bu romanda yazar olayı okuyucuya bırakmış gibi. Yine hikâyeler oldukça hayatın içinden, hepimizin karşılaşabileceği gibi. Böyle güzel ve yalın öyküler okumak beni dinlendiriyor diyebilirim. İyi okumalar.

Serinin ilk kitabı, aynı zamanda yazarın okuduğum ilk kitabı.
Farklı bir yazım şekli var ve bu benim hoşuma gitti. Aslında yazar kitapta birçok karakterin hayatını tek bir karakter tarafından aktarmış. İnce bir gözlem yeteneği dikkatimden kaçmadı.
Farklı karakterler , farklı anılar , farklı görüşler... Herkesin kendinden birşeyler bulabileceği bir kitap. Bir solukta olmasa da akıcı bir dille yazılmış okurken akıp giden bir eser.

Kitap bir üçlemenin ilki. Beğendiğim için devamını da okuyacağım.
Sanat ürünlerinde hayata dair bir şeyler bulmayı sevmişimdir. Çerçeve'de; orta yaşlarında, boşanmış, çocuk sahibi bir kadına rastlıyoruz. Bu kadın bir yazar.
Arkadaşları ve yeni tanıştığı kişilerle girdiği diyaloglar vasıtasıyla onların hayat hikayelerine göz atma imkanı buluyoruz. Pek tabi ki de bu hikayelerden, insan ve hayatla ilgili farklı düşünceler doluşuyor zihnimize.
Kadın kahramanımızın insanlarla ilişkileri, onları anlamaya çalışmakla birlikte belirli bir mesafeyi de korumaya yönelik. Yaşanılan hayal kırıklıklarının insanları böyle bir tavır almaya sürüklediğini göstermek ister gibi.

Dili ağır ve içeriği saçma sadece bir ailenin yaşadığı bir haftayı anlatıyor ekstra birşey yok hikayeyi çekici kılan bir anlatım veya bir dil yok sadece ailenin 1 haftada yaşadığı konuşmalar ve olaylar zor bir dille aktarılmış. Yarıda kitap bırakmayı sevmem o yüzden bitirdim.

Yazarlık kursu vermek için Atina'ya gelen bir kadının yaptığı yolculuk ve Atina'da olduğu sırada yaşadıkları..Ama anlatılanlar olaylar değil,karşılaştığı kişilerin yazarla paylaştıkları.Hepsinin ailesi,eşi,çocukları ile ilgili sorunları,nasıl çözdükleri-daha doğrusu çözemedikleri,zira geneli bana çok edilgen,kendisini akışa bırakan kişiler gibi geldi-anlatılıyor ve yazarımız da hem onları dinliyor hem kendi hayatıyla kıyaslıyor.Fakat birkaç istisna hariç hiçbirini eleştirmek ya da kararlarını,
yaşantılarını yargılama yolunu tutmuyor.Hayatlarına birer kenarından dahil olduğumuz kişileri yorumlamayı biz okura bırakıyor.Bu anlamda yüzeysel görünse de farklı bir yazım tarzı denenen derinlikli bir roman.

Rachel Cusk ile tanışmamız bu kitapla oldu Aslında üçleme olan (çerçeve - Geçiş -övgü)
serinin birinci kitabi.Yunanistana yazarlık kursu vermeye gelen orta yaşlı yazarın hikâyesi.Bir çok kişiyle tanışıp onların hikayelerini dinleyerek özellikle günümüz toplumunda aile hayatındaki sorunları sosyolojik açıdan inceleyen buna da felsefî yorumluyarak ayrı bir keyif veren bir kitap olmuş bence. Kitap bitince soru işaretleri kalıyor ne olacak diye o yüzden alırken buna da dikkat edin muhtemelen seriyi tamamlamayı düşünüyorum.
.
.
.
Başarı insanı tanıdığı şeylerden uzaklaştırıyor, başarısızlıksa seni onlara mahkum ediyor.
.
.
.
Paranın kendisi başlı başına bir ülkedir.
.
.

Serinin ikinci kitabı. Yazar Çerçeve kitabıyla başladığı seriye Geçiş kitabıyla devam etmiş. Yine aynı özgün ve akıcı dili kullanmış.
Neden bilmiyorum ancak bende bu kitabın adı Çerçeve olmalıydı hissi uyandırdı.
Farklı insanlar , farklı görüşler ve farklı hayatlar... Bütün bu farklılıkların arasında mutlaka kendinizle bir aynılık buluyorsunuz. Ve mutlaka tabi yaa dediğiniz bir an çıkıyor. Kitabın bir kaç noktasında ben hiç böyle düşünmemiştim dedim. Bence bir kitap için en güzel şeylerden birisi bu. Bazı karakterleri dedikoducu komşu teyzer gibi eleştirirken buldum kendimi :) bazı karakterler hakkında yorum yaparken ise içimdeki emekli albay devreye girdi :) Serinin üçüncü kitabını okumayı heyecanla bekliyorum ...

Not: kitap normalde bir iki günde rahat bitecek bir eser . Ancak iki yaşındaki kızım sürekli kitabı benden zorla alıp siyah kitabı okuyorum dediğim için benim okumam zaman aldı. 2 yaşındaki bir kız bile elinden düşüremiyorsa bence mutlaka bu seriyi okumalısınız <3

Üçlemenin son kitabı :) İlk kitaptaki gibi romanımız uçakta ve etkileyici bir sohpetle başlıyor. Evet Çerçeve, Geçiş ve Övgü adlı bu eserler bir üçleme ancak birebir bir bağlantı bulunmuyor kitaplar arasında. Yazarın diline alışınca insan kitabın nasıl bittiğini anlayamıyor. Yazarın kendine özgü anlatım tarzı çok etkileyici. Birçok karakter birçok farklı fikir olması ayrı güzel. Herkes kendinden bir şeyler mutlaka bulacaktır.
Bu üçlemeyi kesinlikle okumalısınız umarım dördüncü kitap da gelir ve onu da severek okuruz