Bir kimse ilim sahibi olur, alim deriz;beldeler keşfeder kaşif deriz;fen harikaları icat eder, mucit deriz;sanat hassasiyetini dile getirir sanatkar deriz, deriz, deriz...
Fakat kolay kolay insan diyemeyiz. Zira insanlık sıfatına liyakat kazanmak için hayvanlık duygularını dizginlemiş olmak lazımdır.
Bir ankâ var içimde, ona kanat istiyorum.
Bir mahşer var içimde, ona mîzan istiyorum.
Bir dünya var içimde, ona nizâm istiyorum.
Bir kavga var içimde, ona karar istiyorum.
Bir mecnûn var içimde, ona zincir istiyorum.
Bilmem acaba biz insanlar,
dâima ölçüsü ölçümüzü
tutmayan fikirleri de giymekte ısrar
ettiğimiz için midir ki gülünç ve zavallı olmaktan kurtulamamaktayız?