Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
En Yeni Yevgeni İvanoviç Zamyatin Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Yevgeni İvanoviç Zamyatin sözleri ve alıntılarını, en yeni Yevgeni İvanoviç Zamyatin kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
256 syf.
9/10 puan verdi
Öncelikle elimdekinin 6.basım olduğunu belirteyim, belki farklılıklar olabilir, hatta olması gerekli. Çünkü ben dil bilgisinde iyi olmayan biriyim ama İthaki bu konuda her zamanki gibi benden beterdi.
Distopik romanların kemiklerinden biri olduğu için fazla söze gerek yok sanırım. Tek söyleyebileceğim şey, diğer çoğu türe göre betimlemelere çok düzenli bir şekilde yer verilmemiş olması. Burada iş sizin hayal gücünüzü kullanmanıza ve bütünü oluşturmanıza kalıyor. Ayrıca kitap ana karakter D-503’ün günlük şeklinde kayıtlarından oluşuyor.
Ben keyifle okudum. Okunması gereken kitaplardan oldu benim için.
Not:Ruhu olan kitaplardan…
Kitap hakkında söylenecek onca şeyin arasından ilki sanırım ‘’makine okuması’’. Neden ? Çünkü Rus yazarımız insanların giderek ruhlarını kaybedip birer makineye dönüştüğünü çok net bir şekilde ortaya koymuştur. Yazıldığı dönem bakımından gerçekten öncü bir bilim kurgudur. İnsanların isimleri yok fakat işleri vardır. Sayılar ve matematik, hesaplamalar hayatlarının her yerindedir. Evlilik kavramı ortadan kaldırılmış bunun yerini düzenli cinsel birliktelik almıştır. Okuduğum ‘’Yeni Cesur Dünya’’ kitabı gibi herkes herkes içindir kavramı tabiki yoktur fakat birlikte olmak için evlenme zorunluluğu ortadan kalkmıştır. İnsanlar tek bir makinenin dişlileri gibi uyur, uyanır, çalışır, düşünür, yer ve çiftleşir. Her şeyin sistematize edildiği mükemmel bir distopya ve karşınızda her şeyi mahvedebilecek bir aşkın varlığı. Kitabın içerisindeki makineleşmeyi de hissedeceğiniz bir okuma yapacaksınız çünkü bu kitapta bölümler ve cümleler hep kısa uzun olan tek şey MATEMATİK. Matematik ile aram kötü olsa da sanırım bu kitap bana farklı bir bakış açısı kazandırdı. Okuyacaklara tavsiyem okurken makineleşmeyin. Kitabı ve hayal gücünüzü özümseyin. Çünkü bu kitaptaki en büyük hastalık HAYAL GÜCÜ.
Ardıllarına, 1984, Cesur Yeni Dünya hatta Fahrenheit 451 gibi eserleri yazdıracak öncü bir distopya, Biz.
Ayrıca, diğerlerinde yer almayan seviyede drama unsuru da barındırıyor.
Tasvir edilen distopik dünyanın betimlemeleri belki diğerlerindeki kadar detaylı olmayabilir ama sanırım bu, kitabın bir zaafı değil, sadece yazarın anlatmak istediğine daha fazla yer açma dürtüsünden ileri geliyor. Yani bir seçim ve yazarın tercihi.
Herşeyin matematiksel değerlerden ibaret görülüp, uçtan uca bir mantığa oturtulduğu; isimlerin yerini numaraların aldığı; tüm bir günün saat gibi işleyen ve zaman dilimleriyle bir döngü halinde yaşandığı; hiçbir insiyatifin veya sıradışı hareketin de bu dünyada kendine yer bulamadığı bir hayatta, özgürce yaşama itkisiyle değişim isteyen ve bunu ülküsü haline getirmiş insanların her türlü baskıya rağmen başkaldırışına tanıklık ediyoruz, Biz’de.
Karanlık bir düzenin mutlak şeffaflık içinde yaşandığı bu dünyada Biz, yer yer soyut imgelerle ve yer yer de şiirsel anlatımıyla okuyucuya “mücadeleci” bir okuma vaadediyor.
Kitabımız İntegral adlı uzay gemisinin yapıcısı ve aynı zamanda ana karakterimiz olan D-503'ün yazmalarından oluşuyor. Toplumda her şey matematiğe dayandığı için bu kitaptaki karakterler birer sayı olarak karşımıza çıkıyor. İnsanlar bu değişen dünyada Ben’liğini, yitirip BİZ’liğini önceliğe alıyor. Matematiksel terimleri olduğu için kitabın dilini biraz ağır buldum. Yine de distopik romanları seven biri olarak kendine has kurgusuyla çok severek okuduğum kitaplardan biri oldu. Sizlere de tavsiye ediyorum. :)
Yevgeni Zamyatin'in bu distopik eserinde distopik eserlerde olduğu gibi değişen dünya ve bu değişime ayak uydurmak adına yeni düzenlemeler yapıldığını, bu düzenlemelerin eski insanların düzeniyle karşılaştırılması yapılmış. Ancak Zamyatin'in bu eserinin diğerlerinden ayrılan bir noktası var ki o da; bu türde yazılmış ilk kitap olması. Okurken
Yeşil duvarlarla çevrili sınırlar içinde Tek Devlete hizmet için yaşayan bir halk ve sürekli yapılan tek devlet vurgusu...
Tek olan sadece devlet ve yönetici. Bu ikisi dışında tek, bireysel, kişisel hiçbir şey yok. İnsanların ismi, duyguları hatta yaşadıkları evlerin duvarları bile yok. Herkesin nerde, ne zaman, ne yapacağı belli. Toplumun çok büyük bir kısmı da bundan şikayetçi değil zaten. Asıl olaylar, başkaldırılar hikayaye dahil olduğunda başlıyor.
İlk okuduğum distopya oldu sanırım Biz. Kurgu gereği kesik kesik bir anlatıma sahip olması akıcılığın önüne geçiyor bunun dışında benim için yeni bir tür olması heyecan vericiydi, merakla okudum.
İlham verici bir ilk eser olduğu söyleniyor 1920lerde kaleme alınmış olan Biz'in fakat bildiğim kadarıyla Jack London'ın Demir Ökçe'si de bir distopya ve 1908de yayımlanmış. Henüz okumadım farkı nedir bilmiyorum ama onu da merak ediyorum.
Biz, distopyaya başlamak için doğru bir tercih miydi bilmiyorum ama benim için sıkıcı değildi ve etkileyiciydi, sonrası için meraklanmama vesile oldu.