Zaman akıp gidiyordu ,elbette akıp gidecekti onun için yaratılmıştı o. Bazen rüzgar , bazen de kuşlar kanatlarında götürüyordu onu. Rüzgar uyuduğu , kuşlar uçmadığı zamanlar , vakit yalnız başına geliyor ve yalnız başına gidiyordu. Onun ne gelişini , ne de gidişini duyuyordum. Hoş kimse zamanın adımlarını duymamıştır zaten. Fakat zaman yerinde durmaz hiç.