Dostlar edinmiş, aşkı bulmuş, aile kurmuş, hafta sonu tatillerini yazlıkta geçirmiş, arabalar satın almış, uçaklara binmiş, Noeller kutlamıştım ama o an itibariyle, sabırla inşa ettiğim bu yapı yerle bir olmuştu. Aslında hiçbiri var olmamış gibi, başlangıç noktasına geri dönmüştüm.
Sayfa 56 - İş Bankası Kültür
Lisedeydim, bir dahaki sene üniversite sınavına gireceğiz. Tatili yazlıkta geçiriyoruz. Yazlık dediğim babam bir sahil sitesinin küçücük dairesini tutmuş orada geçiriyoruz yazı. Tabi sitenin yerlilerine göre marabayız.
Oradaki sözde arkadaşlardan biri benimle yalnız konuşmak istediğini söyleyip bir köşeye çekti. Bana gelecek korkusu olduğunu, ya üniversiteyi kazanamazsa ne olacağını sordu.
Kendimce onun iyi bir lisede okuduğunu, mutlaka başaracağını ve daha önemlisi iyi bir kariyeri olacağına inandığımı söyledim.
O zamanlar saf zamanlarımız. Sonradan anladım ki benim gittiğim meslek lisesini "keko" buldukları için üniversiteyi kazanamayacağımı, kazansam bile onların kolej eğitimi ile "planlanmış" kariyerlerinin benimkinden iyi olacağını düşünen bir grup beni tiye almak için oyun yapmışlar.
Sonra ne mi oldu? Merak etmeyin "bir zamanlar fakir ama gururlu çocuk" hikayesi olmadı. Ben İTÜ mimarlığı kazandım. Onlar da iyi yerleri kazandılar.
Mimarlık yapmadım. Mimarlık yapmayıp seçtiğim işi de 25 yıl sonra bırakıp yazmaya başladım. O arkadaşlarım "planlanmış" kariyer çizgilerinden çıkmadılar. Ne de olsa böyle planlanmıştı...
Ne kadar göreli olsa da şimdi onlar da iyi bir standartta yaşıyor ben de. Onları bilemem ama ben özgür olmayı seviyorum. İstemediğim ya da bana iyi gelmeyen şeyleri yapmama seçeneğim olmasını seviyorum. Bu beni mutlu ediyor.
Kendi istediğim işi yapıyorum. Kendi istediğim eşle evlendim. Çocuğumuzu kendimiz büyüttük.
Maddiyata hiç girmedim. Çünkü paranın iyi hissetmekle o zaman da ilgisi yoktu şimdi de... 😉
Zaman tuhaf şeydi, bazen bize anda var olduğumuz duygusu verecek kadar genleşiyor, bazense sıçrayarak uyandığımız saf bir illüzyona, bir hayali yolculuğa dönüşüyordu. Dostlar edinmiş, aşkı bulmuş, aile kurmuş, hafta sonu tatillerini yazlıkta geçirmiş, arabalar satın almış, uçaklara binmiş, Noeller kutlamıştım ama o an itibariyle, sabırla inşa ettiğim bu yapı yerle bir olmuştu. Aslında hiçbiri var olmamış gibi, başlangıç noktasına geri dönmüştüm.
Sayfa 56
Bu şarkıyı söylemeden önce ben, ölmek
istemem
belki son şarkımdır belki değil, bilmek
istemem
ayrılırken gözyaşını gösterme bana, görmek
istemem
yaşanmış onca şeyi bir kalemde silmek
istemem
yolların ortasında bir öksüz gibi kalmak
istemem
yaşanmış onca şeyi bir kalemde silmek
istemem
Yazlıkta unutulmuş çiçekler gibi solmak
istemem
elimdeki bu eski gitarı bile çalmak istemem
dostların sohbetini orta yerinden bölmek istemem
haksız ödülleri de cezaları da almak istemem
Bu benim oğlum
Bugün okulun ilk günü. Yazlıktaki üç aylık tatil, bir rüya gibi geçti. Aklım hala yazlıkta olduğundan okula gönülsüz gittim.
Tanrı bizi böyle geçimsiz ve huysuz yaratmasaydı. Bizim uğraşacak hiç bir şeyimiz olmaz,onun da gülecek hiçbir şeyi olmazdı
Varlıklı ve sağlıklı ailesi bile kendi içinde geçinemezken dünya barışı nasıl sağlanacaktı?
yazlıkta unutulmuş çiçekler gibi solmak istemem