Yedinci Ağıt
Hiçbir yerde olmaz dünya, sevdiklerim, içimizde olmazsa.
Değişimlerle geçiyor yaşamımız.
Ve azalıp yitiyor dışarısı.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yedinci Ağıt
Dil dökmek yok artık, dil dökmek yok, olgunlaşan ses,
çığlığının hakkını ver; gerçi kuşunki gibi berraktı çığlığın,
yükselen mevsim onu havalandırırken, neredeyse unutup
sadece tek bir yüreği değil, ölmeye yazgılı bir hayvanı ,
enginlere,
derin göklere fırlattığını.
Sayfa 28Kitabı okudu
Yedinci Ağıt
Zira bir saat, belki de bir saatten az, zamana pek de vurulamayan ölçülerle arasındaydı iki durağın herkes; bir varoluşa sahipti. Her şeye. Damarları doluydu varoluşla.
Fakat öyle kolay unuturuz ki, gülen komşunun onaylamadıklarını ya da kıskanmadıklarını. Görünür kılmak isteriz, oysa ki en görünür mutluluk gösterir kendisini bize, ancak onu içimizde dönüştürdüğümüzde.
Sayfa 29Kitabı okudu
SİMURG’UN HİKAYESİ
Derler ki; çok uzun zamanlar önce, kuşlar diyarında Simurg diye bir kuş yaşarmış. En heybetlisiymiş Simurg kuşların. En güçlüsüymüş. En yüksek dağda yaşar, en büyük avların peşinden gidermiş. Aslanlara kafa tutar, kurtları korkuturmuş…
Bütün kuşlar hayranıymış Simurg’un. Simurg ise bir tanesinin. Dişi bir şahinin aşkına
