Sen yoktun,
Omuzlarımda paramparça bir yürek,
Göğüs kafesinde karmakarışık bir kafa,
Kıvranarak olayların burgacında,
Gezinirim sensizlikle, deliliğin sınırlarında.
Sen yoktun,
Sen yoktun,
Kanayan bir sevda vardı,
Yeryüzü ıssızlığında
Bavulların hüzüne çoktan aşinayım,
Avuçlarımda uzayan yollar.
Bir ürperti duyuyorum;
Kentin iç çekişi mi,
Karanlığın şarkısı mı?
Rüzgar değil, fısıltı değil;
Sokaklarda yalın ayak bir anı
Kendimizi sevmiyoruz.Kafamız bir yığın mukayeselerle dolu; Dede'yi Wagner olmadığı için, Yunus'u Verlaine, Baki'yi Goethe ve Gide yapamadığımız için beğenmiyoruz. Uçsuz bucaksız Asya'nın o kadar zenginliği içinde, dünyanın en iyi giyinmiş milleti olduğumuz halde çırılçıplak yaşıyoruz.Coğrafya, kültür, her şey bizden bir yeni terkip bekliyor; biz misyonlarımızın farkında değiliz. Başka milletlerin tecrübesini yaşamaya çalışıyoruz.