İnsan deliliğe doğru yol aldığını nasıl da apaçık fark ediyor.
Tanrı niçin her şeyi çürümeye, ölmeye, incinmeye böylesine müsait yaptı ve farkına varıp haykırmamı niçin istiyor...
Sayfa 37
Omzumda benimle gezen yalnızlık meleği...
Dışarıda aylak aylak dolanmakta olan ÖZGÜR insanoğlunu, bunun cidden ne muhteşem bir şey olduğunu ve nasıl olup da asla değerini bilmediğimizi, kaygılarımızın ve derilerimizin içinde kasvetten başka bir şey olmadığını, gerçekten tıpkı ahmaklar gibi olduğumuzu ya da körleşmiş şımarık tiksindirici veletler gibi, hani surat asarlar ya, çünkü... istedikleri... bütün... şekerleri... alamamışlardır.
Bağlaçları, mastar hatalarını ve söylenmeyenleri affet.
Mavi kuşlar da kasvete kapılmışsa her şey boşuna...
Sayfa 114Kitabı okudu