Mesela Yeşilin Kızı Anne'deki Anne bana daha yakın bir karakter. Ya da Gökyüzü Çocukları'ndaki Sophie veya Havada Yürüyen Kız'daki Louie. Hepsinde hayal gücü var ve macera peşindeler. Zamanlarını bir şeylerden 'memnun' olarak harcamıyorlar.
Sayfa 12 - GençTimaşKitabı okudu
Bazen saatlerce bir ağaca bakarak öylece duruyorsun, onu betimliyor, didik didik inceliyorsun; kökleri, gövdeyi, dalları, yaprakları, her bir yaprağı, yapraktaki her bir damarı, sonra yeniden her bir dalı inceliyorsun, ve böylece, aç bakışının ısrarla görmek istediği ya da yarattığı ilgisiz biçimlerin sonsuz oyunu sürüp gidiyor: surat, şehir,
Sayfa 32Kitabı okuyacak
Bu kadar güzel anlatılırdı. :)
Bir ağaç sadece. Bazen saatlerce bir ağaca bakarak öylece duruyorsun, onu betimliyor, didik didik inceliyorsun; kökleri, gövdeyi, dalları, yaprakları, her bir yaprağı, yapraktaki her bir damarı, sonra yeniden her bir dalı inceliyorsun, ve böylece, aç bakışının ısrarla görmek istediği ya da yarattığı ilgisiz biçimlerin sonsuz oyunu sürüp gidiyor:
Sayfa 32Kitabı okudu
"Hikayeler, kısmen bildiklerimizi bize hatırlattıkları, kısmen de önemli bulduğumuz şeyleri yeniden düşünmemizi sağladıkları için varlıklarını sürdürür. Hansel ve Gratel çocukken ne kadar savunmasız hissettiğimizi hatırlatır. Yeşilin kızı Anne, hayal gücünü değersizleştirmeye çalışan bir dünyada onun aslında ne kadar önemli olduğunu hatırlatır. Huckleberry finn hakkaniyetsiz bir dünyada kuralları reddetmemiz gerektiğini hatırlatır."
KolektifKitabı okudu
Her öğleden sonra dolaşmaya çıkıyorsun. Önce karayolunu izliyor, sonra terkedilmiş bir taşocağının ötesinden ormana dalıyorsun. Yerden bir dal alıyor ve elinden geldiği kadar yontuyorsun. Olgunlaşmış buğday tarlalarının yanından geçiyor, elindeki değneği beceriksizce savurarak yabani otları biçiyorsun. Ne ağaçların adını biliyorsun, ne çiçeklerin,
Kendin de bir ağaç olmayı istemekten başka bir şey yapamayacaksın.
Bazen saatlerce bir ağaca bakarak öylece duruyorsun, onu betimliyor, didik didik
inceliyorsun; kökleri, gövdeyi, dalları, yaprakları, her bir yaprağı, yapraktaki her bir damarı,
sonra yeniden her bir dalı inceliyorsun, ve böylece, aç bakışının ısrarla görmek istediği ya da yarattığı ilgisiz biçimlerin sonsuz oyunu sürüp gidiyor: surat, şehir,